Art Office

Opgroeiend in Rotterdam zag Snoek hoe de havenkades van de zuidoever veranderden. Er kwamen bruggen en nieuwbouw, en intussen meren cruiseschepen aan op de plek waar vorige eeuw emigranten naar Amerika afreisden voor een beter leven. Twee mobilisaties van mensen, één locatie, maar met een totaal ander karakter. Snoek: “Het verschil tussen uit armoede en vervolging migrerende Oost Europeanen en de cruisetoeristen van nu kan niet groter. Toch zie ik een overeenkomst, namelijk ontsnapping.”
Dat leidde tot een plan voor een fotografische vergelijking, tussen de migrant en de toerist, met als centraal ijkpunt de boot en de Wilhelminapier en de reizen die daaruit volgden. Zijn plan was om zelf die route te volgen vanuit Oost-Europa naar Ellis Island, een fotoreportage te schieten en die te vergelijken met de historische fotografie. Daarvoor werkt hij samen met het Nederlands Fotomuseum op diezelfde Wilhelminapier. Een voorbeeld is Stieglitz’ foto uit 1907 als symbool van vroeg modernisme zowel als van economische klassenscheiding. Snoek: “Doel is tot een combinatie te komen tussen mijn werk en historische fotografie om zo het perspectief voor mijzelf en voor de kijker op mijn werk te verruimen. Ze zal mij ook op een nieuwe manier uitdagen bij het fotograferen.”
De O&O-commissie oordeelde positief over de intuïtieve werkwijze die uit het voorstel spreekt en over de museale samenwerking. Voorjaar 2019 begon Snoek om verspreid over een jaar op de Wilhelminapier verslag te doen, in woord en beeld, vanuit het perspectief van de toerist en de Rotterdammer, ook zelf een keer op een cruiseschip meevarend. Bij elk bezoek aan het schiereiland zocht hij naar situaties waarin “de Big Apple om de hoek lijkt te liggen,” naar de schepen, meutes, clichés. “Toeristen zijn niet anders dan stukgoed,” merkte hij op. Pal achter die schepen ging het Nederlands Fotomuseum met hem op zoek naar vergelijkende foto’s en naar manieren om het daar of elders te tonen.