Kunstenaar:
Liza Wolters

Titel
IT MIGHT BE GONE, IT MIGHT BECOME

Budget CBK Rotterdam
€ 9900,00

Jaar van toekenning
2019

Soort aanvraag
O&O subsidie

Als kind was Liza Wolters gefascineerd door live televisie en hoe een willekeurig geluid of beweging de gescripte uitzending zou kunnen doen wankelen. Die spanning, de rol van het toeval in het dagelijks leven, ook buiten de tv om, vormde haar O&O-aanvraag: wat is nodig is om een oorspronkelijk ‘live’ moment dat raakt, filmisch te verbeelden? “Kan het originele moment bewaard blijven, of verandert het fundamenteel door de filmische reconstructie van de herinnering? Het reconstrueren van meegemaakte ‘live’ momenten en wat er hiervan overblijft wanneer je deze verfilmt, vormt de basis van het onderzoek.” Net als haar eerdere foto’s bestaat haar filmische werk uit fragmentarische momentopnamen van dagelijkse taferelen en ontmoetingen, uitsneden uit de werkelijkheid. Een moment vliegt vaker wel dan niet voorbij voordat je het kunt vastleggen. Daarom is ze gebeurtenissen gaan beschrijven, om tien of twintig van deze genoteerde momenten te verfilmen – een voor haar nieuwe werkwijze.  

Wolters’ praktijk omvat fotografie, video, tekst, installatie en publicaties. Uit alledaagse details filtert ze een universele kwaliteit door deze te abstraheren, kadreren, herschikken. Daarin stelt ze het spanningsveld tussen regie en toeval in het dagelijks leven centraal, balancerend tussen herkenbare eigenschappen en de abstractie hiervan. Bij het presenteren van haar werk vormen gemaakte beelden een assemblage met elkaar en de omgeving. Individuele fragmenten vallen tijdelijk samen in een nieuw momentum.  

Wolters begon het O&O-onderzoek met het selecteren en uitwerken van verfilmbare momenten en sprak met experts over de rol van het geheugen. Daarnaast werkt ze samen met verschillende directors of photography, technische assistentie en een sound designer. De interpretaties zijn onvermijdelijk van invloed op de herinneringen en verfilmingen ervan, een belangrijk onderdeel van het samenwerken en onderzoek zelf.

De pandemie zorgde voor vertraging en deed ook nieuw licht schijnen op haar thema’s: vluchtige momenten van fysieke nabijheid die misschien niet meer vanzelfsprekend zullen zijn. Binnenkort wil ze het filmen afronden en ze bouwt een website die als groeiende database zal fungeren.