Esmee van Zeeventer
film - fotografie - installatie - video
Als kind scheidden mijn ouders en vanaf dat moment verhuisden we om de zoveel
jaar. Mijn ‘thuis’ kende ik niet en vanaf jongs af aan begon ik mijn herinneringen
te wantrouwen. Terugdenkend aan de huizen waar ik heb gewoond vervaagt de
kleur van het gordijn, de plattegrond van het huis, het licht, de bank- was er eigenlijk
wel behang? Overtuigd van een herinnering vertel ik mijn broers over die ene
keer, tot zij mij onderbreken en me vertellen dat ik toen nog niet geboren was.
Toen ik mijn eerste camera kreeg, begon ik alles
vast te leggen. Gefascineerd door de ‘belofte’ van de technologie: een die de realiteit
kan vereeuwigen. Die realiteit, of het in twijfel trekken van die realiteit, is voor
mij nog steeds relevant tien jaar later en aanwezig in mijn artistieke praktijk. Wat
was echt, wat gebeurde er, wat niet. Ik probeer de grenzen van het medium
op te zoeken en daarmee de manier waarop we waarnemen te bevragen
