Niel de Vries

natuur, land art, Ecologie, DIY, Community, Artistiek onderzoek

Geboren onder zeeniveau en als zoon van een pompmonteur, was water van jongs af aan een gespreksonderwerp aan de eettafel. Nu is het een terugkerend thema in mijn artistieke praktijk. Of het nu door rivierbeddingen stroomt of door leidingen wordt gepompt, ik onderzoek verschijningsvormen van water die me intrigeren, met aandacht voor zowel de ecologische als de technische aspecten.
Om mijn praktijk te voeden, maak ik excursies langs rivieren, sluit ik me aan bij wetenschappers in het veld of speur ik rivieroevers en stranden af op zoek naar aangespoelde materialen. Deze elementen breng ik samen—ik voeg toe, schilder over, heroriënteer en geef ze een functie—om assemblage-achtige objecten te creëren die ik ‘narratieve instrumenten’ noem. Dit zijn vaak functionele objecten waarin gevonden materialen, verhalen en persoonlijke herinneringen samenkomen. Ik gebruik verschillende technieken om deze instrumenten te maken, waaronder houtbewerking, keramiek, solderen, tekenen en aquarel.

Ik beschouw water als een ‘gemeenschappelijk goed’ en werk daarom vaak in de publieke ruimte, waar ik bijeenkomsten organiseer of interventies opzet die water-gerelateerde onderwerpen bespreekbaar maken. De narratieve instrumenten die ik bouw, spelen vaak een rol in deze ontmoetingen en sturen de aandacht van de deelnemers. Gezien het vergankelijke karakter van deze interventies, maak ik gebruik van registratietechnieken zoals fotografie, geluidsopnames en tekeningen om een archief op te bouwen dat mijn praktijk voedt. Met mijn werk wil ik vloeibare kwesties in het publieke domein brengen. Daarbij zie ik mezelf als een improviserende organisator, een amateur-natuuronderzoeker, een bricoleur aan de waterkant.

**Underneath the Masticating Table (MOTHS collective)** - Voor de onderzoeksresidentie van het collectief MOTHS bij Spreepark Art Space – gelegen in Oost-Berlijn in de voormalige DDR – namen we de eetcultuur van een land dat niet langer bestaat als vertrekpunt. We verteerden ons onderzoek in een speculatief menu van 18 gerechten. Het werk bestaat uit een draaiende lazy susan waarop zeven keramische gerechten uit het menu worden gepresenteerd, samen met een set Jingdezhen-porselein. Het servies herinterpreteert het traditionele Duitse Zwiebelmuster door twee van de neobiota van het park af te beelden: Reynoutria japonica en Ailanthus altissima. Buiten de galerie wordt een historisch porseleinen servies, gevonden in de rivier de Spree, tentoongesteld naast het volledige menu. In samenwerking met het aangrenzende restaurant EI-12437B werden vijf van de speculatieve gerechten aangepast en opgenomen in hun menu. MOTHS collective bestaat uit Yujia Ban, Xiaolu Yan, Hanwen Zhang en Niel de Vries Keramiekproductie: Yansuan en Dalida Georgiou-Achmet Foto: Frank Sperling, 2025, Spreepark Art Space

**Hydrofoor** - In het werk ga ik op zoek naar de oorsprong van mijn interesse in water. Mijn vader werkte het merendeel van zijn leven bij een bedrijf dat pompen maakte. Toen ik kind was en hij het tijdens het avondeten over zijn werk had, sprak de jargon die hij gebruikte, zoals ‘hydrofoor’, tot mijn verbeelding. In het werk wat ik hier laat zien probeer ik dichter bij hem te komen door te werken met vormen die hij veel gezien zal hebben en met de technieken die hij gebruikte. 2025

**European Pavilion : Liquid Becomings - When all you have is a hammer** - Kan de rivier inspiratie bieden voor het verbeelden van nieuwe vormen van verbondenheid? Tijdens mijn reis over de Donau viel het me op hoe de vele grensovergangen die we passeerden mogelijk werden gemaakt door een simpel maar krachtig instrument: het paspoort. Met klei die ik langs de oevers vond, maakte ik replica’s van dit document, waarbij ik het herinterpreteerde – niet als symbool van nationale identiteit, maar als een uiting van solidariteit met de rivier en de gemeenschappen die langs haar oevers leven. Het werk bestaat uit een geschreven instructie voor het maken van een rivierpaspoort, samen met twee voorbeelden die tijdens de reis zijn vervaardigd, en een workshop waarin deelnemers hun eigen paspoort kunnen creëren. 2024

In A Wet Context — **In een Natte Context** - In de loop van een jaar begonnen verkenningen langs en op de Schelde een verzameling gematerialiseerde oeververhalen te vormen. Diverse gevonden objecten, gecombineerd met keramiek, vertellen de verhalen die ik tijdens mijn omzwervingen tegenkwam – over mythische steuren, migrerende Chinese wolhandkrabben en een reizende rivierbron. Wat deze verhalen verbindt, is een onderstroom die zich richt op het irrationele, het meanderende en de handelingskracht van de rivier. De verhalende objecten worden mobiel gemaakt door middel van een rugzak van drijfhout en worden geactiveerd in een reeks performatieve wandelingen. 2024

**The Collective Imagining of the River Scheldt** - Rivieren zijn denkbeeldige ruimtes waarop dromen en verlangens worden geprojecteerd. Van visioenen van economische groei via gekanaliseerde waterwegen tot spirituele relaties met watergoden – rivieren spreken tot de verbeelding. Naarmate ze worden ontwikkeld en gereserveerd voor industrie en scheepvaart, raken rivieren steeds verder verwijderd van individuen. Wie mag deze aspiraties uitvoeren? Wie en wat ze omvatten, drijft weg van degenen die langs de oevers leven. Als gebaar om een persoonlijke, directe relatie met de rivier aan te wakkeren, transformeerde ik de Antwerpse veerboot tijdelijk tot het ‘Onderzoeksschip voor Collectieve Verbeelding van de Schelde’. Aan boord plaatste ik tafels in de vorm van afgesneden meanders van de Schelde, die dienden als werkstations. Hier werden nietsvermoedende reizigers co-onderzoekers en namen ze deel aan eenvoudige oefeningen die waterige verbeeldingen opriepen. Door middel van tekenen, fotografie en schrijven ontstond zo een bottom-up beeld van de rivier. Met dit werk wil ik een alternatieve ruimte creëren om tot de rivier te verhouden – een ruimte die de grote verhalen omzeilt en in plaats daarvan focust op directe, persoonlijke verbeelding. 2024

**Watery Tales** - Rivieren zijn als vlechten die voortdurend nieuwe paden en manieren van leven weven. Verhalen van allerlei aard bezinken aan hun oevers. In een poging om samen met de rivier te worden, breng ik er tijd door, verzamel ik objecten, creëer ik hulpmiddelen en volg ik de meanderende wegen die ik tegenkom. Tijdens performatieve momenten activeer ik deze objecten en vertel ik verhalen die, net als de rivier, altijd in beweging zijn en telkens anders verlopen. 2023

**Bottle Camera** - Een drijvend beeldvormend instrument voor gedetailleerd wateronderzoek, gemaakt van een aangespoelde fles wasmiddel waarin een kleine camera is geplaatst. Dit apparaat maakt close-up beelden vanaf de waterlijn mogelijk. Hoe ziet de rivier eruit vanuit het perspectief van plastic afval? In december 2023 reisde ik met de Bottle Camera van Antwerpen naar de bron van de Schelde en legde onderweg beelden vast.

**Rivier Tijd** - Wanneer het eb is in de Schelde, wordt een klein strand toegankelijk, vol aangespoelde objecten die deels door de rivier zijn gevormd: drijfhout, plastic afval, glazen flessen. Deze dingen maken deels deel uit van de rivier, en de rivier bestaat op haar beurt gedeeltelijk uit hen. Ik bracht enkele van deze objecten mee naar het atelier en creëerde, via kleine ingrepen, een muzikaal netwerk van Schelde-Dingen dat zowel visueel als auditief verwijst naar de tijd van de rivier—een tijd die trager beweegt dan menselijke tijd en al langer deel uitmaakt van de aarde. De muzikale compositie is een sonificatie van de waterstanden in de rivier: de toonhoogte daalt wanneer het waterpeil zakt en stijgt wanneer het niveau toeneemt. 2023

**Veldzorgen** - Uitkijkpost gebouwd in industrieel maisveld ter gelegenheid van Kunstenfestival Watou 2023. Gedurende het festival werden op en rond het uitkijk platform diverse evenementen georganiseerd.

**The Chestnut Hut** - Een hut voor kastanje-observatie in de tuin van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen. Bekleed met resthout van bouwplaatsen en drijfhout uit de Schelde. Ik creëer een ruimte die de meeste menselijke elementen uit het zicht haalt en die toelaat om de fijnmazige structuren van bomen van dichterbij te observeren. Gedurende de zes weken dat de hut in de tuin staat, worden verschillende evenementen georganiseerd rond het thema belonging. Kate Hughes geeft de workshop Artefacten maken voor een queer-feministische revolutie. Baptiste Godbert voert twee performances uit in de hut, met focus op ritueel en de initiatie van een plek. Tom Froy spreekt over wat het betekent om ergens thuis te horen. Ik heb ook in de hut geslapen. 2022

**Fragmenten** - Publicatie met tekeningen, foto's en tekst die gemaakt zijn naar aanleidingen van een residentie bij Knockvologan Studies in Schotland. Ik probeer met te verhouden tot de ruïnes van oude boeren nederzettingen, 'crofts', genaamd die verspreid door het landschap liggen. (2022)

**Gaia** - Interventie in Snijders&Rockoxhuis in Antwerpen. Aarden bollen gemaakt van vervuilde grond worden het museum in gebracht van een oud burgermeester van Antwerpen, en zo wordt een actueel onderwerp geïnjecteerd in een historische ruimte. (2021)

**24 dagen** - Hoe vergaat materie? Wat ontstaat er in dit proces van vergankelijkheid? 24 messing plaatjes, van geen corrosie tot aan een corrosie tijd van 24 dagen. (2021) 2020

Deze kunstenaar heeft nog geen toekenningen.