Roos Groothuizen

artistiek onderzoek - digitale technologie - installatie - internet - media

Roos Groothuizen (zij/haar) is een mediakunstenaar die om digitale mensenrechten geeft.
In haar eigen praktijk, en binnen kunstcollectief Telemagic (met Cyanne van den Houten en Ymer Marinus), doet ze onderzoek naar de menselijke kant van onzichtbare algoritmes, informatiefilters en oneerlijke distributie. Wie is er uiteindelijk in controle over wat we waarnemen?


Telemagic: archive.dweller (2023) - The archive.dweller is an otherworldy portal to AI’s unique way of thinking. Choose an image from the Centraal Museum’s archive of 60.000+ objects, and watch how an open source AI interprets them. The (usually concealed) algorithmic interpretations and associations of the artworks are often factually incorrect, sometimes poetic, occasionally style-breaking but above all, they are infinitely diverse. Combining two artworks results in giving a contemporary twist to seventeenth-century paintings, while rietveld’s chairs, for example, can suddenly take on a picturesque context. Commisioned by Centraal Museum as part of Collectie Centraal until 2026.
Ode to Frances (2022) - Dit lugubere poppenhuisspel van mediakunstenaar Roos Groothuizen en set-designer Isa van Weert is gebaseerd op de Nutshell Studies van Frances Glessner Lee (1878-1962). De forensisch wetenschapper bouwde in de jaren 1940 plaatsen delict in miniatuur na, om onopgeloste moordzaken op te helderen. Ze analyseerde wat een interieur ons vertelt over het leven dat zich daarbinnen heeft afgespeeld. Tachtig jaar later heeft multimediakunstenaar Roos Groothuizen in samenwerking met Isa van Weert een van de zaken, de Three-Room Dwelling, naar het hier en nu vertaald. Steeds meer huishoudens zijn uitgerust met slimme technologie; de besturingssoftware en logbestanden ‘weten’ van alles over de activiteiten van de gebruikers. Hadden de gebeurtenissen in een slimme woning plaatsgevonden, welke elektronische sporen zouden ze dan hebben achtergelaten? In dit interactieve poppenhuis wordt je uitgenodigd om de moordzaak op te lossen. Met een bijbehorend tablet lees je meer over de zaak en krijg je inzicht in alle data. Uiteindelijk moet je een aantal cruciale vragen beantwoorden voordat de tijd om is.
I want to delete it all, but not now (2021) - ‘I want to delete it all, but not now’ is een speelse, conceptuele escape room waarin we onze persoonlijke keuzes verkennen om aan de data-industrie te ontsnappen. Apps, videoplatforms en social media zijn een essentieel onderdeel geworden van ons dagelijks leven. De schaduwzijde hiervan is dat ons online gedrag continu wordt geregistreerd en doorverkocht en dat we eigenlijk geen idee hebben waarvoor we toestemming geven. We hebben allemaal wel eens gedacht om offline te gaan of alternatieven te verkennen, maar wat houdt ons tegen? In een 60 minuten durende ervaring worden spelers via fysieke en digitale puzzels geconfronteerd met persoonlijke dilemma’s over aspecten als online verslaving, privacy en verantwoordelijkheid. De escape room speelt zich af in de kamer van de vermiste internationale student Rosa Aringa. Als privédetective ga je op zoek naar de antwoorden achter haar vermissing. Door Rosa’s stappen te traceren ontdek je waarom een groot deel van haar kamer geheimzinnig was afgesloten. Is haar vermissing in scène gezet? Wat deed ze online? Van wie waren al die cryptische appjes? En waarom was de deur weg? Door de puzzels op te lossen, word je bewust gemaakt van de keuzes die jou weerhouden om actie te ondernemen en de controle op het internet terug te vinden. Je kunt de escape room digitaal spelen via een livestream body camera en/of fysiek in Tetem. Het werk ‘I want to delete it all, but not now’ is ontwikkeld in opdracht van Tetem. De titel van de tentoonstelling is gebaseerd op een quote uit het boek ‘Sad by Design’ door Geert Lovink. Zijn analyse naar de schaduwzijde van online platforms vormde de inspiratiebron voor Roos om een opzettelijk eindeloze zoektocht te creëren waarin menselijke verlangens ons tegenhouden. 'I want to delete it all, but not now' werd in 2021 genomineerd voor de Gouden Kalf Digitale Cultuur.
Telemagic: TelePythia (v1 2019, v2 2022) - A place of techno-pilgrimage... a beacon hidden in the woods. An oracle is ready to offer you unique advice and direction, based on parameters found in constellations, wind direction, internet traffic, and time. What it has to tell is fully generated, as well as its lighting and a soundpiece played by live synthesizers.
Telemagic: Concert in AI / vNine (2019) - Concert in AI is a series of concerts where self-learning musical algorithm vNine is the ubiquitous host, conductor, instrument and musician. The AI vNine was developed by Telemagic i.c.w. Arran Lyon, Mrinalini Luthra and Valentin Vogelmann in 2018. The AI is able to bodilessly direct multiple instruments in harmony, but also plays by your side. Through a combination of theatrical and algorithmic black boxes, Telemagic searches for new insights in music, creation, space and data visualisation. Concert in A.I. invites you to ascend with vNine into a exploration of extended dimensions within music. In collaboration with Valentin Vogelmann, Arran Lyon and Mrinalini Luthra. In co-production by Theater Frascati. Funded by SIDN Fonds. Costumes designed by Draga Dina.
The Black Box Bellagio (2017) - Welkom bij the Black Box Bellagio. In dit ongebruikelijke casino speel je niet met geld, maar met je data en integriteit. Neem plaats aan één van onze speeltafels en speel met de (on)eerlijkheid van gemiddelde kansen, voorspelde risico’s en het verliezen van je identiteit. Het is algemeen bekend dat bedrijven algoritmes gebruiken om je te volgen. Wat deze algoritmes doen, of wanneer ze er zijn, lijk je echter nooit te (mogen) weten. Het is niet altijd even duidelijk wat er wordt achtergehouden en wat onzichtbaar wordt gemaakt. Toch word je verantwoordelijk gehouden voor je eigen kennis. In een gemaakte staat van onzekerheid lijken alle opties onbetrouwbaar. Wat is echt en wat is nep? Wat is goed, wat is kwaadaardig? In dit casino zijn alle uitkomsten bekend, maar welke uitkomst je krijgt, zul je nooit weten. De bank is je altijd een stap voor: De bank lijkt altijd te winnen. The Black Box Bellagio speelt in op de huidige data-kwesties zoals de onduidelijkheid over dataverzameling en het generaliseren en discrimineren rondom gegenereerde identiteiten. In deze immersieve ervaring wordt het gevoel van controleverlies vertaalt naar een nieuwe fysieke, toegankelijke context, die terug te vinden is in elk spel. In 2018 is the Black Box Bellagio doorontwikkeld in samenwerking met de Waag, in het kader van het Europese DECODE project. De Roulette en Lucky Server zijn gerealiseerd in samenwerking met Ymer Marinus.
Consulate of Google (2015) - De “filter bubble” is een fenomeen waarbij websites en bedrijven jouw web- inhoud aanpassen op basis van je inte- resses. Ze kunnen je interesses bepalen door te kijken naar je zoekgeschiedenis en klikgedrag. Het resultaat is dat internetgebruikers, zonder zich hiervan bewust te zijn, vast komen te zitten in een bubbel met daarin alleen dingen die ze al kennen en leuk vinden. Deze dataprofielen werken op een soort- gelijke manier als paspoorten. Beiden zijn strikt persoonlijk, uniek, en verlenen je alleen toegang naar locaties waar je toestemming hebt om te komen. Bij het Google Consulaat kan je je interesse-paspoort laten printen en leer je hoe Google jou denkt te kennen. Het paspoort is echter met zulke kleine letters geprint, dat je hem alleen kunt lezen onder een microscoop.