Valentina Vella heeft de afgelopen jaren veel onderzoek verricht naar de manier waarop infrastructurele projecten zoals waterkeringen en digitale betaalmiddelen een vorm van afscheiding belichamen die is gestoeld op angst. Met behulp van zen, veldwerk en komisch-poëtische interventies bekijkt zij of er ook meer relationele, zorgzame, wederzijds afhankelijke manieren van leven kunnen bestaan. In eerder werk vormden Rotterdam en de Deltawerken de achtergrond. Nu breidt Vella uit naar Venetië, Rome, New Orleans en Chicago, waar zij in kaart brengt hoe zowel grootschalige als kleinschalige vormen van infrastructuur onze culturele omgang met onzekerheid, angst en emotionele banden weerspiegelen. Dit onderzoek vormt de basis voor twee nieuwe performances en een modulaire film die bestaat uit documentaire fragmenten, poëtische teksten en site-specific interventies. Daarnaast gebruikt Vella invloeden van nieuwe werken voor de roman waaraan zij momenteel werkt.