Kunstenaar:
Clara J:son Borg

Titel
A practice for a flexible horizon

Budget CBK Rotterdam
€ 9223,00

Jaar van toekenning
2018

Soort aanvraag
O&O subsidie

Er bestaan overeenkomsten tussen landsgrenzen en lichamen, leerde Clara J:son Borg toen ze in 2016 in contact kwam met ideeën uit de danstheorie van professor Sandra Noeth, in een jaar dat grenzen en vluchtelingen het nieuws domineerden. Wanneer een persoon een landsgrens passeert, verandert er iets in diens lichaam, identiteit, gevoel van thuishoren – vanuit dat idee schreef J:son Borg een projectvoorstel voor een artist-in-residency in AADK Spain in Blanca, een Spaans plattelandsstadje. In Rotterdam wilde ze vooronderzoek doen naar historische grenzen en migratie. Vervolgens wilde ze in Blanca de stadsgrenzen en openbare ruimte gebruiken om een wandeling te ontwerpen in samenwerking met bewoners: een choreografie met het persoonlijke lichaam als politieke daad.

Zelf passeerde J:son Borg veel landsgrenzen. Ze studeerde in Zweden, Glasgow, Rotterdam waar ze in 2016 cum laude afstudeerde aan het Piet Zwart Institute. Ze presenteerde haar werk bij performancefestivals en kunstruimtes in Rotterdam, Griekenland, Zweden en elders. Haar performances, gecombineerd met video en tekst, ontstaan uit artistiek onderzoek naar communicatietechnieken: sociale choreografieën waar lichaamsgeuren, houdingen of bewegingen ontmoetingen uitlokken. Zo wil ze de mens beter leren begrijpen. De O&O-commissie vond haar plan een sensibele aanvraag en hoopte dat het resultaat – bijvoorbeeld als film – ook in Rotterdam te zien zou zijn.

J:son Borg begon met het vooronderzoek. Daar stuitte ze op veel meer grenstheorie, die ze meenam naar AADK Spain. Daar reisde ze naar Gibraltar, Cieza en Cartagena, plekken die door grenzen gevormd zijn. Het voedde haar ideeën die ze omzette in twee performances, twee videowerken en daarnaast de geplande gechoreografeerde wandeling. Terug in Rotterdam bleek het materiaal bruikbaar voor een installatie, prints, een nieuwe choreografie, en vond het zijn weg terug in haar kunstpraktijk voor de langere termijn. “het heeft me een dieper inzicht gegeven in mogelijke wisselwerkingen tussen mijn theoretisch en uitvoerend onderzoek, hoe ik mijn werken samenstel en hoe ik opener en speelser kan zijn binnen mijn praktijk.”