Art Office

Op internet is een overzicht van heel Nederland te vinden, met elk gebouw, in kaart gebracht door de TU Delft. Het lijkt wel een videogame, merkte Daniel Tuomey, maar dan bedoeld voor projectontwikkelaars die nu ook actief zijn in Charlois, waar hij woont. Daar voelt hij zich – na het spelen van videogames waarin hij een fantasiestad van monsters redt – geconfronteerd met een stad waarvan hij niet weet hoe die te redden. “Wie in een gentrificerende buurt woont, leeft altijd in de fantasie van iemand anders, de visie van iemand anders op hoe de wereld zou moeten zijn.” Guy Debord zei al in 1955 dat om het kapitalisme te weerstand te bieden, men het hele leven in een spannend spel zou moeten veranderen – in lijn daarmee wil Tuomey een experimenteel computerspel over Charlois maken, rond de fantasieën van ontwikkelaars en gamedesigners. Zo hoopt hij begrip te krijgen voor hun gladde ideeën en technologieën die zijn leven structureren, en potentiële krachten van verzet vinden.

Tuomey werkt met ruimtelijk werk, objecten en animatie projectmatig aan thema’s over de stad en constructies van mannelijke subjectiviteiten. In 2021 maakte hij een spelvormig performancewerk, ‘How to Win’, over participatie en non-participatie in hedendaagse kunst. De O&O-commissie vindt hem een goede storyteller, die hier een mooie persoonlijke dimensie op deze specifieke plek geeft. Het plan heeft veel potentie en spreekt zeer tot de verbeelding, en met eerdere projecten heeft hij bewezen een toekenning goed als impuls toe te kunnen passen.

Vanaf januari 2022 verdiept Tuomey zich in cursussen in de relevante technologieën, in theoretische lectuur, karakterontwikkeling en studio-experimenten. Hij streeft naar een glitchy, licht antagonistische software. “Ik wil dat de speler het gevoel heeft dat hij in interactie is met een systeem waarvan de agenda niet perfect op één lijn ligt met die van hemzelf. Ik wil de aandacht vestigen op en een kritische houding aannemen tegenover de uitbuitende en verslavende elementen van de software die we dagelijks gebruiken.” Het resultaat hoeft niet gladjes commercieel te worden, het mag er wat DIY punk uitzien. Met parallelle projecties oftewel axonometrisch tekenen ontwerpt hij een virtueel en psychogeografisch Charlois, op basis van historische kaarten, data van TU Delft en eigen foto’s. In de zomer hoopt hij het te kunnen presenteren, vooral in Charlois. De toegankelijke vorm van een videospel, waarin ook nog eens geen taalbarrières zijn, maakt het voor de multiculturele bevolking van Charlois zeer geschikt.