Art Office

De filmschetsen uit de titel van het O&O-plan van Core van der Hoeven zijn een onderzoek naar de grenzen van zijn kunnen in de kunst. Technisch is hij een ervaren filmmaker, maar door een opgelopen hersenbeschadiging ondervindt hij fysieke en mentale moeilijkheden. Die maken het ingewikkelder om films geheel zelf autonoom op te zetten en te regisseren. “Ik vraag me af wat mijn mogelijkheden zijn om in mijn eentje ideeën gelijk te verwezenlijken of om meteen op omstandigheden te reageren.” Daarom schreef hij een reisplan om in Portugal, verstoken van zijn uitgebreide netwerk, zelfstandig te gaan filmen. “Het zullen heel persoonlijke werken worden waar ik spontaan wil reageren op de situatie en waar ik zal moeten omgaan met de verveling en eenzaamheid veroorzaakt door de taal, het ontbreken van bekenden en mijn latent sluimerde sociale fobie.”

Deze thematiek van autonomie en persoonlijk kunnen speelde in de film ‘Control’ die Van der Hoeven maakte met bestaande footage. In 2017 reisde hij naar Hanoi om de documentaire ‘Core 2.1’ te maken, over hoe hij reageert op chaos. Als filmmaker en regisseur werkt hij ook samen met Erik van Lieshout, met wiens motto ‘mislukken is ook belangrijk’ hij deze ongewisse aanvraag indiende. De O&O-commissie begreep zijn wens, was enthousiast over zijn eerdere werken, en geloofde deze solistische aanpak interessante intuïtieve werken en goede inzichten zou opleveren.  

Het werd een vruchtbare reis. Het leidde tot verschillende contacten, ideeën, en problemen. Hij wilde filmportretten maken van mensen die hij ontmoette, maar taalbarrières en fysieke beperkingen bemoeilijkten de logistiek en het contact. Hij merkte afhankelijk te zijn van hoe praatgraag de mensen zijn die hij ontmoet. Dat leverde wel degelijk een filmportret op, van een vrouw die vanwege elektromagnetische straling uit Duitsland was vertrokken. Het werd een film die niet alleen over haar gaat, maar die langs allerlei complottheorieën scheert en zo ook een breder tijdsportret is.