Art Office

In 2018 verbleef Dirk van Lieshout, mede met steun van O&O, in het Surinaamse Moengo. Daar ontwikkelde hij een permanente installatie, met aluminium vormen naar onder meer Marrontekens. De residency maakte indruk en toen hij werd uitgenodigd om in 2020 te komen werken in het EKWC, besloot hij dit te willen combineren met die ervaringen. Hij wilde daarvoor teruggaan naar Suriname voor extra onderzoek: “Uiteindelijk wil ik meer verdieping en inzage krijgen in de afkomst en verdieping van de tekens en de Marron cultuur. Deze tekens zullen de basis vormen voor mijn onderzoek in het EKWC.” Dat is een onderzoek naar keramiek en aanverwante zoals zand, lossingstechnieken, gieten. Ook wilde hij werken met kleur, een constante in zijn andere werk, en met tekst. Daarvoor wilde hij samenwerken met kunstenaars in Moengo, met name dichter Furgill Raafenberg.

Voor zijn participatieve en multidisciplinaire praktijk werkt Van Lieshout veel in situ, daar waar zijn werken vaak ontstaan in samenwerking met anderen. Zijn werkterrein overlapt met de openbare ruimte zoals bij werken die hij ontwikkelde in Hoofddorp, Amsterdam of recent in Oldenzijl in de tentoonstelling Sense of Place. De O&O-commissie oordeelde positief over de aanvraag en hoe onderzoek en een eigen beeldtaal daarin samenkomen, en over hoe de nadruk ligt op het proces.

In het EKWC kon Van Lieshout drie maanden werken met nieuwe materialen, technieken en media. De impulsiviteit en snelheid van zijn tekeningen, geïnspireerd op de Marron-cultuur, wilde hij in klei uitvoeren, wat vanwege de fragiliteit heel anders uitpakt. Het leidde tot een serie keramische tekeningen die dicht bij zijn ‘teken-handschrift’ ligt. Ook ontwikkelde hij keramische maquettes met verschillende glazuren en een werk in oplage, dat de winkel van het EKWC opnam in het assortiment. In contact met Raafenberg plaatste hij poëtische teksten in keramische objecten, een samenwerking die ze willen voortzetten: “Met deze nieuw verworven technieken, methodes en inzichten zet ik deze ontwikkeling verder in toekomstig nieuw werk.” Kort daarop werkte hij twee maanden in de nieuwe projectruimte Daily Space aan de Volmarijnstraat 57A in Rotterdam en ontwikkelde er de tentoonstelling The soil of Moengo. Hij probeerde er verschillende opstellingen, nodigde mensen uit de kunstwereld uit, alles met als doel om het nieuwe werk beter te leren kennen.