Lijfjes is een experiment in het inzetten van het kleermakersambacht in het maken van vrijstaand sculpturaal werk. Het is een reactie op de vervreemding die ontstaat wanneer een kledingstuk van object waarmee we intiem samenleven verwordt tot een steriel/statisch object in een museum. Ieder kledingstuk draagt het abstracte idee van een lichaam in zich. De spanning tussen dit abstracte lichaam en het levende, bewegende lichaam van de drager staat centraal in Bosch' werk. Dankzij de Praktijkbijdrage heeft Bosch de ruimte gehad voor vormexperiment en om technieken te proberen waarmee ze kledingstukachtige objecten kan maken die op zichzelf staan. Het werk functioneert nu als een basis waar ze op voortborduurt.