Nederland is een van de landen met de hoogste mate van lichtvervuiling ter wereld. De uitgestrekte gebieden vol met kassen, verlichte wegen en gebouwen zorgen ervoor dat het nergens in het land nog écht donker wordt. Deze continue stroom aan licht verstoort niet alleen onze eigen biologische cyclus, maar ook die van vele dieren. Hun dagelijkse en jaarlijkse ritmes zijn afgestemd op de zon, continu kunstlicht verwart deze ritmes. 'Reflections on Disturbed Cycles' brengt dit probleem tot leven. Noelle Ingeveldt werkte samen met Juriaan van Berkel aan dit project tijdens de residentie in studio Zookeeper in Emmen.

De installatie bestaat uit 12 plexiglas kubussen, gemaakt van gerecycled perspex en bekleed met spiegelfolie. Elke kubus bevat een robotdier dat oneindig wordt weerspiegeld en gevangen zit in het licht. In elke kubus bevindt zich een lamp, die ook oneindig wordt weerspiegeld. Een natuurlijk dag- en nachtritme is in de verlichting geprogrammeerd, dit ritme wordt verstoord door de lichtpatronen van kassen, koplampen en straatlantaarns, waardoor een verstoorde cyclus ontstaat. De verschillende robotdieren reageren op deze cycli en laten zien hoe hun biologische ritmes worden verstoord. Naarmate de verlichting intenser wordt, worden de reacties van de robots steeds hectischer, wat de ernstige impact van lichtvervuiling op levende organismen illustreert.

Foto: Berkveldt