Een wandeling met haar vader op de High Line in New York inspireerde Anouk Griffioen voor een onderzoek naar de visie van tuinontwerper Piet Oudolf. Zoals de High Line is beplant met een uitgekiend zadenmengsel, heeft Oudolf tuinen ontworpen op een dusdanige manier dat natuur, of meer bijzonder het gevoel van natuur, terugkomt in de gebouwde omgeving. Dat is onder meer te merken in de tuinen van het Singer Museum in Laren, wat Griffioen bracht tot dit plan: een tentoonstelling in het museum als ode aan Oudolf. Centraal stond een te ontwikkelen installatie, in samenwerking met een 3d-videomapper en radioprogramma Opium. Zelf een tekenaar, is Griffioen gewend imaginaire werelden te scheppen waar de natuur een hoofdrol in speelt. Voor het museum wilde ze een ode brengen aan Oudolf via grote tekeningen die een decor vormen voor videomapping. Beelden van een immens gebladerte wilde ze door middel van sensoren laten bewegen op muziek die ze samen met Opium zou bewerken. “De tekeningen gaan leven, de bezoeker wordt uitgenodigd vrij te bewegen en vervolgens te verdwalen in het werk.”

Griffioen beschrijft haar vaak monumentale houtskooltekeningen als iets wat zich afspeelt in een parallel universum. “Een zoektocht naar het ongewone, of juist het gewone, zonder van te voren te weten waar ik heen ga en wat eruit zal komen.” Ze is verbonden aan Het Wilde Weten en exposeert in Parijs, Zurich en musea in binnen- en buitenland. In haar solotentoonstelling in TENT in 2016 toonde ze haar eerste experimenten met bewegend beeld en videomapping. De O&O-commissie voorzag dat deze tentoonstelling in Laren een verdieping zou betekenen in die combinatie van tekenen en digitale technieken.