Art Office

“People will miss the earth”, zei de Russische astronaut Mikhail Kornienko toen hij na 340 lange dagen in de ruimte terugkeerde naar de aarde, en voegde toe: “This is more than nostalgia.” Die uitspraak motiveerde Elisa Strinna voor een onderzoek naar de pijn van dit gemis, naar hoe de mens zich in de ruimte denkt te kunnen gaan vestigen. Een expansie van kapitalistische en koloniale praktijken naar de ruimte, stelt Strinna, die zich wil verdiepen in de daartoe benodigde terravorming en astrobotanie. In een gesloten galactisch bestaan zullen planten vanzelf veranderen. “Kan zulke bio-regeneratieve technologie geleidelijk de aardse ecosfeer vervangen? Wat voor toekomst zoeken we voor de mensheid?” Voor dat toekomstbeeld wilde Strinna met esthetische experimenten een deels astrobotanisch driedimensionaal landschap ontwerpen, een ‘betoverende esthetische ervaring om de mens te stimuleren betere relaties met de aarde aan te gaan. Ze werkt daarbij vanuit Silvia Federici’s theorie van het herbetoveren van de wereld, om zo onze relatie met de aarde weer te genezen.

Strinna studeerde aan kunstacademies in Bologna, Straatsburg en Venetië, gevolgd door summer schools en residencies in onder meer Mexico, Berlijn, Maastricht. Haar internationale tentoonstellings- en onderzoekspraktijk gaat over de onderlinge afhankelijkheid tussen individuen en technologieën. ‘Door bovenop de natuurlijke wereld te groeien, werpt de technologische wereld zich op als de toekomst van een zich steeds verder uitbreidende soort.’ Dat is ook een vertrekpunt van dit O&O-project.

Daarin verschoof haar aandacht naar film. Ze verdiepte zich in wilde ecologieën die ontstaan uit de ruïnes van monocultuur en besloot dit te willen filmen. Zo maakte ze een video die leidt langs verlaten kassen in het Noord-Italiaanse Ligurië. Als in een droom, waarin het lichaam oplost, leidt de camera langs onvoorspelbare en complexe interacties van natuur in de restanten van industrialisatie. Door deze extreme omstandigheden veranderen de planten wat vergelijkbaar is met scenario’s voor de geplande astrobotanische gesloten systemen. Daarmee ging ze aan de slag in The Galactic Garden als sculpturale installatie, wat ze inhoudelijk, technisch en symbolisch onderzocht. “Dankzij de O&O-toekenning ben ik gaan experimenteren met rakutechniek en fosforescerende glazuren op porselein om het idee voor de uiteindelijke installatie te ontwikkelen.” De film wil ze insturen voor het IFFR en ze neemt het werk op in enkele tentoonstellingen.