Art Office

In 2001 overleed Stuart Sherman, een Amerikaanse performancekunstenaar die objecten als woorden liet functioneren, alsof ze meerdere talen tegelijkertijd spraken. “Het zien van een van Stuart Shermans performances is alsof je een lezing ziet in een taal waarvan je wel woorden begrijpt, maar de zinnen niet kunt verstaan,” aldus Michiel Huijben. Hij schreef een reisplan om in New York in Shermans archief te duiken, om via diens geschriften de rol van objecten ook voor zijn eigen performatieve werk te onderzoeken en verder te ontwikkelen. “Dit zal een belangrijke nieuwe stap in mijn werk vormen en hopelijk zelfs het begrip ‘lezing’ in mijn werk verruimen of herdefiniëren.”  

Huijben gebruikt taal om ruimtelijke begrippen te onderzoeken. Hij studeerde aan de St. Joost en het Sandberg Instituut. In 2013 had hij een artist-in-residency bij de Ateliers, behaalde vervolgens in Londen een master architectuurgeschiedenis en -theorie, en richtte een eigen uitgeverij op: Flat i. Hij schrijft teksten over architectuur en voert deze op als performatieve lezingen in tal van Europese kunstruimtes. Voor dat laatste is dit onderzoek een vervolgstap, waar de O&O-subsidie zou helpen om die persoonlijke zoektochten te verwerken in een drukklare publicatie.  

In New York werkte Huijben zich door honderden mappen en teksten heen, notities, haiku, scripts. Hij zag hoezeer Shermans werk voortkwam uit taal: “zijn teksten zijn exploraties van concepten die in zijn performancewerk uiteengezet worden op een wijze die als het ware voorbij de taal ligt.” Via Shermans vrienden en nog altijd betrokken dramaturgen leerde hij veel over de historische context, en door het vele materiaal besloot hij de publicatie anders op te zetten. Hij wijdde het aan vooral Shermans poëzie en proza en presenteerde het in New York en Rotterdam. Daarnaast leerde het onderzoek hem veel over zijn eigen werkmethode, over potentiële narratieven en presentatiemogelijkheden, wat hij van grote meerwaarde acht voor zijn eigen performances en teksten.