Art Office

Dit onderzoeksproject heeft als doel de betekenis van een monument als historische consensus in vraag te stellen. Cédric van Parys zou willen onderzoeken of we het idee en concept van het 'monument' opnieuw kunnen bedenken en transformeren van een vaak gevaarlijke en hypocriete viering van nationalisme naar inclusieve ruimtes en infrastructuren voor contemplatie. Hiervoor zou hij willen afreizen naar het Bulgaars-Turkse grensgebied, dat een verbindingsmembraan vormt tussen Europa en Azië, tussen christendom en islam. “Met zijn grensoverschrijdende gedeelde identiteit, gemeenschappelijke geschiedenis, multiculturele gemeenschappen, rituelen en ceremonies is dit de ideale case-study om monumenten als potentiële transnationale en verenigende symbolen te onderzoeken,” aldus Van Parys. Zijn onderzoeksvoorstel werd geselecteerd voor een artist-in-residency bij Plus 359 Gallery in Sofia, Bulgarije.  

Van Parys opereert op de grens tussen beeldende en bouwkunst. Hij studeerde architectuur aan de Sint-Lucas Gent en volgde Creative Practice for Narrative Environments aan Central-Saint-Martins, Londen. Hij was architect en onderzoeker bij OMA/AMO en richtte in 2016 zijn bureau CCXD op waarin hij architecturaal denken toepast op het domein van de beeldende kunst. In 2017 was hij ook medeoprichter van TOOLS FOR PROGRESS. Het gaat hem om het hervinden van belangrijke collectieve waarden, symbolen, cultuurhistorie, als tegenreactie op de neoliberale doelstellingen die steden dicteren. De O&O-commissie vond het een goed doordacht voorstel met actueel thema, geschreven door een kunstenaar die voldoende kennis heeft over dit onderwerp om het op een gelaagde manier tot uitdrukking te brengen.  

Vanaf de zomer van 2021 verbleef Van Parys in Sofia en ondernam er verschillende reizen langs de Turks-Bulgaarse grens. Daar ontdekte hij verschillende waterbronnen, plekken die uitnodigen tot gemeenschappelijk samenzijn, “als heiligdommen van vrede.” Deze bronnen, Cheshma of Çesme geheten, komen voort uit een eeuwenoude culturele traditie rond water, symbool van het begin van het leven. Het zijn architectonische creaties die geen politieke macht opleggen, maar die de collectieve macht van de mensen eromheen groepeert. Zo werd het een project over water, een liquide materie die alle landsgrenzen negeert en een directe link creëert met de atmosfeer en de kosmos waar we allen onderdeel van zijn. Deze waterbronnen zijn daardoor zeer geschikt is als inspiratie voor inclusieve en transnationale monumenten.

In zijn interpretatie hiervan en de vertaling naar een serie kunstwerken gaat hij verder dan de gepolariseerde discussie over problematische historische monumenten, en wil hij onderzoeken wat een toekomstig monument zou kunnen zijn. Het resultaat zal eind april 2022 worden geëxposeerd in een oude watertoren in het centrum van Sofia, tevens de expositieruimte van Plus 359 Gallery.