Voor de groepstentoonstelling WHODUNNIT in Het Archief creëerde Van der Lippe een monumentale video-installatie voor de gehele ruimte (407m2). Van filmopnamen, gedurende vijf jaar gemaakt tijdens zonsondergangen aan zee, maakte Van der Lippe een montage die stilstand in tijd als uitgangspunt heeft. Door in de montage lagen op elkaar te stapelen, verdichtte ze de tijd. Door dit verdichten ontstaat er abstractie, de zonsondergangen worden minimaal bewegende kleurvlakken. De montage heeft een cinemascope breedbeeld formaat, dat als een geheel in de ruimte werd geprojecteerd door middel van twee gesynchroniseerde beamers. Door de horizon consequent op dezelfde hoogte te houden ontstond de beoogde ruimtelijke werking. De ruimte zelf werd videosculptuur.