“De dood wint het altijd”, zegt Jenna Tas in het gesprek met Pauline Tonkens voor de publicatie Rijk ben ik er nog niet van geworden – 47 Rotterdamse beeldend kunstenaars (Rotterdam, 1997). Zij gaat daar in op de Holocaust en de kwetsbaarheid die de loop van een leven heeft. Vijf jaar eerder maakte zij een indrukwekkende installatie in de Laurenskerk waarbij ze dichtregels van Paul Celan projecteerde. “Ik probeer met het onderwerp joodse geschiedenis ingehouden om te gaan. Letterlijke afbeeldingen, bijvoorbeeld foto’s van oorlog en geweld, vind ik vaak getuigen van een encyclopedische benadering.”
Op 15 december 2024 overleed Jenna Tas (1933). Zij begon haar carrière als beeldend kunstenaar op latere leeftijd, in 1979 deed zij examen op de Rotterdamse kunstacademie. Tas werkte in diverse technieken, oorspronkelijk vooral textiel, maar ook tekenen, schilderen en fotografie. Ook werkte zij driedimensionaal met bijvoorbeeld textiel, foto’s, stenen, lood en as, in zowel autonome- als locatie gebonden installaties. Jenna Tas exposeerde in binnen- en buitenland, met zowel vele solo- als groepstentoonstellingen. Ook was zij jarenlang docent op de academies in onder andere Amsterdam, Den Haag en Maastricht. Haar werk is opgenomen in particuliere- als rijkscollecties alsook musea in binnen- en buitenland.
In 2022 sprak Petra Laaper met Jenna Tas over de kunst van het nalaten. Onder deze noemer organiseerde CBK Rotterdam enkele bijeenkomsten met als centrale vraag wat er met je kunst gebeurt als je er niet meer bent. Nalatenschap is een onderdeel van de beroepspraktijk waar iedere kunstenaar of nabestaande vroeg of laat mee te maken krijgt. Jenna Tas, die als beeldend kunstenaar bewust en actief bezig was haar oeuvre in kaart en onder te brengen, deelt haar ervaringen in een beeldreportage.
Video door Ciska Mei