Valentino Stakel

In een wereld die vaak koud en vol met statistieken en cijfers lijkt, stel je voor dat er een statistiek, een cijfer en een stem is die het maatschappelijk landschap op een kunstzinnige wijze in beeld brengt. Mijn medium, fotografie, biedt via de lens een inclusief perspectief op sociale vraagstukken. In mijn werk speelt belichting een cruciale rol, symbolisch staand voor goed, kwaad; terwijl schaduwen onwetendheid en naïviteit vertegenwoordigen. Zo schets ik met licht mijn persoonlijke manifest over mijn bestaan in deze chaotische wereld en kleur ik mijn onderwerpen met kennis en ervaring. \r\n\r\nIk streef ernaar om een tijdlijn te creëren op een niet-lineaire manier, gedreven door het besef dat tijd relatief is een wijsheid eens uitgedrukt door een groot denker. Mijn doel is om diverse aspecten van mijn psyché op fotopapier vast te leggen. Aanvangspunt hiervan is C.O.O.L. (Chronische Ondeugd Oeverloos Labyrint), waarin ik reflecteer op mijn jeugd, van mijn dertiende tot mijn negentiende jaar. In deze periode keek ik op naar straatschoffies en drugsdealers, die ik portretteerde als heilige, iconische figuren. \r\n\r\nMijn vervolgproject, getiteld "Vaderfiguur", breidt dit thema uit door het verkennen van de invloed van mannelijke rolmodellen in mijn leven. Beide projecten onthullen mijn zoektocht naar identiteit, erkenning en betekenis in een wereld die vaak onverschillig lijkt voor het individu.\r\n\r\nDoor middel van deze projecten onderzoek ik niet alleen mijn persoonlijke groei en ontwikkeling maar ook bredere maatschappelijke thema's. Hiermee hoop ik bij te dragen aan een dieper begrip van ons collectief menselijk bestaan, onze struggles, onze opstandigheid, en uiteindelijk onze potentie voor transformatie.\r\n\r\n*Deze uiteenzetting van mijn artistieke visie en mijn streven om fotografie als medium te gebruiken voor sociale commentaar en persoonlijke expressie. Door mijn lens bied ik een alternatief perspectief op de werkelijkheid.