Art Office

In het onderzoeksproject Famine and Hunger Strikes: Decolonizing the Digestive System werpt Diana Al-Halabi licht op de gevolgen van totalitaire en onderdrukkende machten in de voedseldistributie. Dankzij oorlog, inflatie en klimaatopwarming kampen vier landen momenteel met acute hongersnood, en vele andere landen gaan gebukt onder blokkades, sancties en embargo’s die de toegang tot voedsel bemoeilijken. Al-Halabi stelt dat het wereldwijde voedselsysteem is verworden tot een politiek slagveld dat met het bewust inzetten van crisis, schaarste en rampspoed bijdraagt aan de onderdrukking van landen. Haar onderzoek richt zich op de (neo)koloniale en kapitalistische strategieën die zijn verweven met de hongersnood van een volk, streek of land.

De hongerstaking daarentegen beschouwt Al-Halabi als tegenhanger: de persoon in kwestie komt voor zijn rechten op met behulp van het individuele lichaam. Daarbij stelt zij zich de vraag: hoe kan ons spijsverteringsstelsel het voedselbeleid en daarmee gepaard gaande ethische beslissingen van een land beïnvloeden? Door middel van oral history, gesprekken met historici en literaire teksten probeert Al-Halabi antwoorden te vinden op deze complexe kwestie, die de adviescommissie dankzij een duidelijk uitgesproken koers en visie goed vindt aansluiten bij haar sterk politiek geëngageerde praktijk.