‘Maintaining Poortgebouw’ wordt een nieuwe film van Philippa Driest over het voormalige havenkantoor dat in 1980 werd gekraakt, in 1982 werd gelegaliseerd en vandaag de dag onderdak biedt aan een gemeenschap van 33 Rotterdammers. In het werk onderzoekt Driest hoe het gebouw onderdeel uitmaakt van de complexe dynamiek tussen stedelijke ontwikkeling, huisvesting, kapitalisme en kolonialisme. Tegelijkertijd staat het symbool voor de strijd voor autonomie en leefwijzen voorbij het winstoogmerk. In de film worden de lekken en scheuren van het gebouw opgevoerd als metaforen voor de manier waarop ruimtes kunnen worden behouden of heroverd. Daarbij maakt Driest gebruik van archiefmateriaal en filmische experimenten die de collectieve ervaringen van de huidige bewoners in beeld brengen. Uiteindelijk hoopt Driest met de film een antwoord te vinden op de vraag: als architectuur een manifest is van een bepaalde ideologie, wie dient ze dan?