Het werk van Simon Schrikker heeft één bindende factor: het opzoeken van de grens tussen figuratie en materiaal. Telkens zoekt hij nieuwe manieren om met nog minder middelen een krachtig beeld te maken dat drijft op emoties en instincten zoals angst en macht. In 2021 begon Schrikker te onderzoeken wat zijn mogelijkheden zijn op het gebied van ruimtelijk werk, met als eerste resultaat enkele bronzen beelden. De komende tijd wil hij zich ontwikkelen door materiaalonderzoek en experimenten op grote schaal, als installatie en/of geschikt voor de buitenruimte. “De uitvergroting van het formaat spreekt mij aan, het is allemaal nieuw voor mij, aangezien ik een autodidact ben op het gebied van beeldhouwen. Daar waar schilderen een afgebakend gebied is, kom ik hier voor dilemma’s te staan.” De adviescommissie vindt Schrikkers behoefte aan experiment en onderzoek naar volume, proportie, grenzen en vergankelijkheid goed passen bij de fase waarin zijn praktijk zich nu bevindt.