Art Office

‘Van Houten bestudeert de wereld om ons heen, inventariseert, documenteert en meet uiteenlopende fenomenen met de precisie en aandacht van een monnik of microbioloog,’ aldus Ann Demeester over Pavèl van Houten. Deze besloot om die gelijkenis nader te gaan opzoeken: “Zowel de microbioloog als monnik zijn op minutieuze wijze bezig de grote geheimen in de wereld te ontrafelen; door het maandenlang puzzelen op een icoon of door het wegen van spinnenwebben op Texel. Door zich met op het eerste oog bevreemdende zaken bezig te houden, weten zij zich te verbinden met de wereld om zich heen.” Dat observeren, via wetenschappelijke methodieken, handelingen, wil hij gaan bestuderen en toepassen op zijn werk.

Al tijdens zijn studies Grafisch Ontwerpen aan de HKU en AV aan de Rietveld, legde Van Houten verbindingen met Maria en andere religieuze thema’s. Later in opdrachten op allerlei locaties zag hij hoe wetenschappelijk onderzoek mens en omgeving verbindt, en begon hij projecten rond meten en tellen: hij richtte de stadswandeling Datatours op, analyseerde stofpluizen samen met een laboratorium in Nagasaki, en startte een grootschalig participatief onderzoek naar schoon water. Wetenschappelijke methodieken is hij zodoende gaan zien als een ritueel spel, waarmee de mens abstracte begrippen op de fysieke wereld plakt – het thema van dit projectplan dat steun kreeg van de O&O-regeling.

Via dit onderzoeksplan en reflectiedocumenten ging hij het idee van wetenschappelijke rituelen toepassen op vier projecten waar hij mee bezig was. Bij elk project nodigde hij een coach of filosoof uit, om op de voortgang en inhoud te reflecteren en zo dit te versterken. “Zo creëerde ik een basis waarin verdieping centraal staat, en ik niet opgejaagd werd om tot (voorbarige) conclusies te komen, maar waarbij ik divergerend kon uitweiden over de onderwerpen die ik aanboorde.” Het leidde tot interventies, interviews, lezingen en acties. Tegelijk versterkte het de lopende projecten en zijn reflectie op zijn werkwijze.