Art Office

Wat betekent het om mens te zijn? In haar kunstpraktijk overweegt Lucie Draai deze vraag, geleid door zwarte feministische denkers als Sylvia Wynter, Denise Ferreira da Silva en Saidiya Hartman. Zij stellen dat de worstelingen van het hedendaagse bestaan worden bepaald door een geracialiseerde rangschikking van de mens. Hierop voortbordurend introduceert Draai de figuur van de geadopteerde van kleur, in wiens leven het cultureel geheugen vaak afwezig is. Met het zoeken naar hoop en genezing verkent zij de kracht van speculatieve afwezigheid door nieuwe verhalen en belichaamde ervaringen te creëren. Het is een vorm van critical fabulation, een literaire en fictionaire verteltechniek die Saidiya Hartman in het leven heeft geroepen om ongehoorde stemmen een plek te geven, in het bijzonder die van tot slaaf gemaakte mensen. Draai verbindt deze methode met collagraphy (een graveertechniek) en performance, wat aansluit bij haar behoefte om nieuwe bestaansvormen te ontwikkelen voor geadopteerde mensen van kleur. De adviescommissie ziet deze aanvraag als een geloofwaardig voorstel van een gedegen kunstenaar met interessante performatieve aspecten. De verwachting is dat de inspiratiebronnen veel nieuw materiaal, energie, nieuwe signatuur en potentie gaan opleveren.

Beeld: Belkis Ayón, Sin título (Sikán con chivo), 1993