André Dekker/ Observatorium

artistic research - environment - installation - public space - sculpture

Andre Dekker is a visual artist and author of art in public spaces. He is the founder of Observatorium (1997, Rotterdam), a partnership of the artists Geert van de Camp, Andre Dekker, Ruud Reutelingsperger and Lieven Poutsma. Through iconic architectural works of art and participation processes, they grant new meanings and appropriate use to squares, parks, industrial estates or urban wildernesses in transformation.
The public artwork is a hospitable place that stimulates the imagination, offers reflection on the environment and forms a building block for commonality. The symbolic effect goes hand in hand with the unprescribed use of the image or the place, where an opportunity for seclusion and reflection is offered to sharpen the view of the world around us. The oeuvre is characterized by the paradoxes of poetic / robust and iconic / hospitable; always embedded in urban or landscape area development and in partnership with governments and private persons who have the say.


Terp fande Takomst - Het dorp Blije in Friesland verloor door de continue ophoging van de zeedijk het contact met de Waddenzee, de oorsprong van hun leven aan de kust. Observatorium verkreeg de opdracht om een terp in de buitendijkse kwelders aan te leggen, ter markering van een zeer bijzonder natuurgebied en als bestemming van kwelderwandelingen.
PÉAGE SAUVAGE - Ter markering van een ontoegankelijk natuurgebied midden in de stad Nantes werden een tolpoort en een sectie snelweg in hout gebouwd die ruimte bieden aan natuurobservatie, ontmoeting en voorstellingen. De eikenhouten sculptuur herinnert aan de mislukte pogingen om hier een snelweg aan te leggen, die zo lang duurden dat er een natuurgebied van de eerwte orde ontstond: un accident glorieux.
GROOT MUSEUMPARK - Een gebroken asfaltcirkel en een vuurceremonie van Yasser Ballermans maakt deel uit van twee installaties, die het voorstel om het Rotterdamse Museumpark uit te breiden verbeelden, opdat de musea niet het park omgeven maar erin komen te liggen. Landschapsarchitectonische uitwerking door DE URBANISTEN.
NOMANSLANDING - Een drijvend theater dat op het water tijdens de voorstelling opende en sloot, in samenwerking met de kunstenaars Backen, Helyer, Eatough en Turpin, ter gelegenheid van de herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog in Sydney, Duisburg en Glasgow. Het publiek ging van de ene naar de andere oever en hoorde in de fluisterkoepel halverwege een geluidscollage en een klaaglied van de hand van zangeres Cora Schmeiser.
WARTEN AUF DEN FLUSS - Een mobiele zigzag-brug voor overnachting, ontmoeting en kunstprogramma, die zes jaar lang door het dal van de afvalwaterrivier de Emscher reisde om de aandacht op de achterkant van het Ruhrgebied te vestigen en vormen van coëxistentie tussen vervuiling, natuur en mens te vinden.
DWARSLIGGER VAN AALST - Een drijvend ponton met een opbouw sn houten balken die samen het woord DWARSLIGGER vormen. Het fungeert als een mobiele brug, die in de hele stad oevers kan verbinden. De brug werd ingewijd tijdens een tweeweeks evenement, waarbij expositie, muziek, sport, ontmoeting, lezing en varen op het programma stonden.
THE REASON I JUMP - Naoki is een autistische jongen zonder spraakvermogen en auteur van het boek The Reason I Jump. Regisseur Graham Eatough bewerkte en regisseerde het tot een theaterstuk, Observatorium creëerde een doolhof in ene stadspark, waarin het publiek van scène naar scène wandelde. Een productie van National Theatre of Scotland.
WANDELGANG - Architectonische sculptuur als voorstel om een stadspoort te bouwen op de plaats waar para de boulevard van de socialistische stedenbouw abrupt tot een einde, dee uitmakend vanGEGENWARTEN/PRESENCES, een tentoonstelling van 20 internationale kunstenaars in de binnenstad van Chemnitz
ZANDPOORT - Een pergola aan de groene oever van het Wilhelminakanaal spiegelt in vorm en kleur de twee majestueuze kranen van de containerterminal aan de overkant, die aan Japanse poorten, genaamd torii, doen denken. De pergola overhuift de fietssnelweg en nodigt uit tot rust en observatie tussen woonwijk, industrie, ecologische zones, automobilteit en watertransport.