Catinca Tilea is een kunstenaar en ontwerper die product- en interieur ontwerp, installaties, onderzoek, retail strategie, en andere creatieve uitingen gebruikt om naar sociale dilemma's te kijken. De drijfkracht van haar praktijk is dat ontwerp een educatieve rol kan vervullen. Dat is ook waarom Catinca Tilea haar publiek als (bewuste) participanten ziet in het creatieve proces. Onderwerpen die ze erg aanspreken zijn o.a. milieuproblematiek, sociale cohesie en integratie.
HOW (household organic waste), a participatory material - Dit is een empirisch onderzoek, een kunst-ontwerp-wetenschap samenwerking naar de mogelijkheid om huishoudelijk organisch afval (oftewel household organic waste - HOW) als sociaal instrument te gebruiken. Het vertrekpunt van deze studie was om een sociaal instrument te ontwikkelen dat mensen aanmoedigt tot duurzaam gedrag. De onderzoeksvraag was of het überhaupt mogelijk is om een participatief HOW materiaal te verkrijgen via een bioconversieproces. Zodra een manier van bioconversie vastgelegd zou worden, zou zo’n materiaal daarna direct door mensen verkregen en gebruikt kunnen worden. ‘HOW, a participatory material’ is een zoektocht naar een soort open source biotech methode om uit het niets (afval) iets te verkrijgen dat er zo magisch eruit zou zien dat mensen het graag zelf willen doen. Na 6 maanden in het laboratorium te hebben samengewerkt met een microbioloog, een bio-ingenieur en een mycoloog, hebben we ongeveer 50 monsters van HOW materiaal kunnen verwerven. Een bioconversie van organisch afval tot een materiaal is dus mogelijk, de biotech is er.
Time Said: Can You See Me? - Dit werk probeert tijdsverloop te visualiseren. Gemaakt in residency bij Worm Pirate Bay en in samenwerking met de Filmwerkplaats, legt dit werk de aandacht op bepaalde veranderingen die tijdsverloop veroorzaakt op onze omgeving. Het kunstwerk richt zich op het uitbeelden van veranderingen die extreem snel en extreem langzaam plaatsvinden. Dit zijn processen die we – als mensen – pas zien als de tijd al voorbij is. De filosofie achter het kunstwerk is dat tijdsverloop een vorm van geweld is in relatie tot de fysieke wereld. Alles wordt snel of langzaam vernietigd door tijd maar we zijn niet in staat om de processen hieraan verbonden echt op te merken.
Als performance actie wordt een groot stuk glas kapotgeslagen met een hamer; het stuk versplintert door de hele oppervlakte heen in de fractie van een seconde. Dit proces wordt gefilmd met een speciale slow motion camera dat de tijdsduur van de versplintering van het glas frame voor frame verwijdt tot iets wat je met het blote oog kunt meemaken. Hiernaast wordt hetzelfde stuk glas in de gevel van Worm Rotterdam gemonteerd om verder langzaamaan uit elkaar te laten gaan. Het stuk glas ligt er nu al jaren en verandert heel langzaam.
#1minuteLamp - #1minuteLamp is een interactieve installatie dat gebruik maakt van licht en gehackte technologie om op een speelse manier te laten zien hoe creativiteit en participatie sociaal gedrag kunnen beïnvloeden. Het is een instrument dat mensen informeel met elkaar verbindt.
De installatie laat iedereen alledaagse objecten net anders ervaren. Het bestaat uit een wolk van materialen dat om een interactieve gewicht-gevoelige oppervlakte hangt. Bezoekers worden uitgenodigd om de materialen te pakken en er composities mee te bouwen op de oppervlakte.
Een lamp kan heel snel gemaakt worden door simpelweg materialen op de oppervlakte te leggen. De installatie reduceert licht tot een gebaar van toevoeging en balans; hiermee transformeert het lampen tot spontane assemblages. #1minuteLamp ontdekt het plezier om een lamp te maken in een setup waarin het Internet of Things de DIY cultuur ontmoet.
Illustratie bijdrage aan het boek Help, we zijn populair! - De essay waar de illustratie voor gemaakt is gaat over de populariteit van de Rotterdamse burgermeester, Ahmed Aboutaleb. Het artikel beschrijft hoe Aboutaleb, zelf afkomstig uit Marokko, één van de weinige politici in Nederland is met een niet-Westerse achtergrond. Met een ontroerend levensverhaal, wordt Aboutaleb vandaag door velen gezien als een herkenbaar figuur.
Mijn illustratie speelt met de bijna cultstatus die de burgermeester om zich heen heeft weten te bouwen door de ‘Hope’ campagne van Barrack Obama’s eerste presidentiële campagne
te parafraseren. Het motto “Rot toch op!” markeert het moment dat Aboutaleb populair werd. Net als vele andere Europese politici werd hij na de aanslag in Parijs van 2015 geïnterviewd. Tijdens het interview adresseerde hij potentiële IS sympathisanten als volgt: “Als het je hier niet bevalt, rot toch op”. In Nederland ging dit viral, waardoor de Rotterdamse burgermeester populairder dan ooit werd.
The Design Abacus - De Design Abacus is een soort telraam dat je in staat stelt om geometrieën te maken in plaats van dat je getallen optelt. Het object nodigt het publiek uit om deel te nemen in een soort kansspeel. Het trekken of duwen van de console gebaseerde segmenten van de installatie kan mogelijk tot herkenbare geometrieën leiden. Dit allemaal wordt aan de deelnemer overgelaten. Omdat de installatie zonder participatie geen vorm krijgt, geeft deze je een andere kijk op design.
Time & Time Again - Time & Time Again is een conceptinstallatie dat sociaal waardevolle betekenis geeft aan biologische processen. Het object uitbeeldt de transformaties van levenscycli in de natuur op een manier dat opmerkelijk is voor de mens.
De installatie is in een constante verandering dat bepaald wordt door de natuurcycli. De vijf meter brede buis rust op de grond, waarvan het vocht en voeding trekt. De biochemische processen in de buis veranderen geleidelijk de kleur van het object. Dit is in kleurverschillen te merken tussen dag en nacht en tussen de afwisseling van de seizoenen. In grotere cycli produceert het object veranderingen in het landschap; de stoffen die eerst uit de grond zijn gehaald worden er gefermenteerd weer terug in de grond gebracht en bieden hiermee een bron voor nieuw leven.
Buzz Me In - Buzz Me In is een one-time-only binnenhuis deel van een intercominstallatie. Het object werd ontworpen en gebouwd in opdracht van een privé klant. Het idee erachter is om uit een ouderwetse telefoon-achtige installatie een nieuwe edel-deurintercom te maken. Spelende met het idee van gedematerialiseerde esthetiek, was het idee om alle tientallen jaren oude componenten geheel zichtbaar te houden en om alles in één plaat te integreren. Alle elektronische componenten werden dus gerecycled.
Rotterdam Told by People - ‘Rotterdam Told by People’ is een spiegelset dat de collectieve interpretaties van de stad reflecteert. Samen met onderzoeker Stefan Blokker wilden we een wijde selectie van ervaringen uitbeelden die Rotterdam te bieden heeft. We hebben daarom mensen geïnterviewd die spraken over wat voor hen in de stad belangrijk was. Vaak tekenden ze ook uit wat ze vertelden. We hebben deze schetsen als beginpunt gebruikt om een kaart te creëren van persoonlijke interpretaties. Wanneer je in elk van deze spiegels kijkt, zie je niet alleen jezelf, maar ook de herinneringen van meningen van anderen over Rotterdam. De kaart toont locaties die voor zowel bezoekers als bewoners belangrijk zijn.
Het project is ontwikkeld voor lokale producties in drie formaten: een grote kunstwerk spiegel dat de complete kaart van de vertelde ervaringen vertoont; een medium kunstwerk spiegel met een selectie van de meest populaire verhalen, per locatie in kaart gebracht; een set van vijf sleutelhangers of koelkastmagneten, elk met één van de populairste iconen van de stad.
Het Werkhotel - Het Werkhotel werd in 2012 in samenwerking en in opdracht van ZUS [Zones Urbaines Sensibles] ontwikkeld, in het Schieblock, Rotterdam. Het is een voorbeeldinterieur voor het Nieuwe Werken, dynamisch, flexibel, duurzaam en comfortabel. Het interieur was ontworpen om 11 soorten ruimtes te leveren, van hot desking tot vergaderruimtes en een auditorium.
MyTime - MyTime is een speculatief conceptproduct dat zich op de individuele ervaringen van tijd richt. Binnen het apparaat bevindt zich een organisme (algen) die op verschillende snelheden groeit. Dit wordt bepaald door de hoeveelheid licht en warmte dat het van de gebruiker ontvangt. De functionaliteit van het object gaat ervan uit dat je net zoveel voor jezelf zorgt als voor je dingen om je heen. De levensduur van het object hangt van jou af, namelijk van de connectie tussen je bioritme en de ontwikkeling van het organisme.
