Home > Kunstenaars

Luuk Smits

video, sculptuur, publieke ruimte, installatie, fotografie, Artistiek onderzoek, Archieven

De overvloed aan constructiemateriaal in onze omgeving verwondert me. Als vanzelf kom ik daardoor ook veel in aanraking met de inrichting van de openbare ruimte. Ik observeer bouwputten, achtergelaten materiaal door wegwerkers, ik loop rond. Ik wil weten waar iets voor wordt gebruikt en wat de oorsprong is van onze materiële omgeving is. Binnen de geschiedenis zijn verschillende lagen aanwezig: sociale, politieke en ecologische. Ik ben geïnteresseerd in hoe de materialen deze lagen zelf kunnen communiceren, en welke rol ik daarin heb. Ik maak kunst om die lagen te onderzoeken, vragen te stellen en te delen. \r\n\r\nEen materiaal, bijvoorbeeld hout, is een natuurlijk materiaal. Doordat we er mee bouwen wordt de organische vorm omgezet naar een industriële vorm in een specifieke maat. Efficiëntie en standaard spelen hierin een rol. Dit moment van transformatie van organisch materiaal naar industriële maat vind ik interessant. In mijn werk neem ik dit principe van transformatie over, maar dan op een niet gestandaardiseerde manier.

madskills at Canadian Centre for Architecture
madskills at Canadian Centre for Architecture - De tentoonstelling "madskills" onderzoekt hoe zelfdocumentatie in de bouwsector een steeds prominentere rol speelt in de manier waarop jongere generaties bouwvakkers zichzelf en hun werk presenteren. Gewapend met smartphones en vertrouwd met sociale media, filmen deze vakmensen zichzelf tijdens hun werkzaamheden. Ze leggen hun omgeving vast, de machines die ze bedienen, en de vaardigheden die ze tentoonstellen. Deze video's worden gedeeld op platforms als Instagram en TikTok, waarmee ze het publiek een inkijkje geven in een wereld die anders vaak verborgen blijft. Door hun werk zelf vast te leggen, kunnen deze bouwvakkers invloed uitoefenen op hoe hun werk wordt waargenomen door een breder publiek. De korte video's die zij delen zijn vaak doorspekt met trots, humor en een gevoel van vakmanschap, en ontvangen positieve reacties, zoals de uitdrukking "mad skills", die waardering en respect voor hun vaardigheden uitdrukt. Deze vorm van zelfexpressie is de laatste jaren steeds populairder geworden, en het is waarschijnlijk dat iedereen die door sociale media scrolt, wel eens op dergelijke video's is gestuit. De installatie "madskills" plaatst deze trend in een bredere context en onderzoekt hoe deze video's bijdragen aan de zichtbaarheid van de bouwsector, haar arbeiders en hun materiële cultuur. De tentoonstelling roept vragen op over de mogelijkheid dat deze video's de publieke perceptie van arbeid en arbeiders in de bouw kunnen veranderen. Kan zelfdocumentatie daadwerkelijk invloed hebben op hoe de werkplek wordt gepresenteerd, ondanks de sterke invloed van sociale media op de verspreiding en interpretatie van deze beelden? En kunnen de reacties van de online gemeenschap worden gebruikt om bouwstandaarden en arbeidsomstandigheden wereldwijd te verbeteren? Om de impact van deze virale video's te duiden, combineert "madskills" een selectie van deze korte clips met historisch materiaal dat de ontwikkeling van de moderne bouwindustrie documenteert. Deze documenten zijn afkomstig uit de uitgebreide collectie van het Canadian Centre for Architecture (CCA) en bevatten foto's en andere archieven die de evolutie van de bouwsector door de tijd heen vastleggen. Terwijl traditionele representaties door architecten, ingenieurs en fotografen arbeiders vaak anoniem en afstandelijk weergeven, stellen deze zelfgedocumenteerde video's juist de individuele vakmensen en hun persoonlijke verhalen centraal. Daarnaast bevat de installatie korte interviews met bouwvakkers waarin zij hun ervaringen en beweegredenen delen om hun werk online te delen. Deze interviews bieden inzicht in de manier waarop zij hun offline werk vertalen naar de online wereld, en wat hen motiveert om dit te doen. Dit voegt een extra dimensie toe aan de tentoonstelling, waarbij niet alleen de beelden zelf, maar ook de verhalen achter de schermen een belangrijke rol spelen. De videoinstallatie in "madskills" fungeert als een kritisch onderzoek naar de rol van zelfdocumentatie en digitale media in het vormgeven van onze perceptie van arbeid. Het onderzoekt de mogelijkheden en beperkingen van deze nieuwe vorm van contentcreatie en werpt vragen op over de mate van controle die bouwvakkers daadwerkelijk hebben over hun eigen beeldvorming in een tijdperk waarin sociale media een steeds grotere invloed uitoefenen op de verspreiding van beelden. Deze tentoonstelling maakt deel uit van een doorlopend onderzoek van het CCA naar het gebruik van fotografie en nieuwe media om de gebouwde omgeving te bestuderen. "madskills" verkent vragen over de rol van de maker, de ethiek van digitale contentcreatie, en de betekenis van auteurschap in een tijd waarin iedereen met een smartphone een potentiële documentarist is. De tentoonstelling biedt een unieke kijk op de wisselwerking tussen de bouwsector en de digitale cultuur, en hoe deze elkaar wederzijds beïnvloeden, met als doel het publiek te laten nadenken over de bredere implicaties van deze nieuwe vorm van zelfexpressie.
madskills at Canadian Centre for Architecture
madskills at Canadian Centre for Architecture - The exhibition madskills at Canadian Centre for Architecture in Montreal, This is one of the three clusters I edited for the exhibition and has a video installation with in total 4 sets of three videos and in total 12 displays of various formats. The audio used is the original audio under the found footage on social media.
As long as it lasts Heerlen - Voor de productie van talloze producten die we in het dagelijks leven gebruiken, worden landschappen afgegraven voor de nodige grondstoffen. Bijvoorbeeld in Heerlen is er een groeve waar zilverzand wordt gewonnen. Dit soort uitgravingen die soms jarenlang en kilometers breed en/of diep plaatsvinden, zorgen ervoor dat het landschap op drastische wijze in beweging is. Hoe we met onze omgeving en het landschap omgaan is ook terug te zien in het videowerk Assembly II. Dit werk is opgebouwd uit video’s die gedeeld worden op social media platforms zoals Instagram en TikTok. Je ziet aan de ene kant hoe grote machines het landschap bewerken. Aan de andere kant zie je hoe de mens soms de rol overneemt van machine, of ermee samenwerkt. In reactie op de vraag “Where are we now?” is Luuk Smits ingedoken op dit soort veranderende landschappen. Hij is in en rondom de groeve in Heerlen op pad gegaan om de geschiedenis en van de plek te verkennen, waarbij verschillende kenmerken en verhalen zijn aandacht trokken.  In zandgroeves ontstaat vaak een meer. Het water dat zich in zo’n kuil verzamelt, verbindt zich op veel manieren met de ontwikkeling van zo’n gebied. Het desastreuze beeld dat de afgraving veroorzaakt, staat in scherp contrast met de voordelige gevolgen van het meer dat er ontstaat, bijvoorbeeld voor het plaatselijke ecosysteem en recreatieve doeleinden. Het werk in de expositie As long as it lasts van Smits richt zich op de complexiteit van de verschillende gevolgen van zo’n afgraving.  Het zandexploitatiebedrijf Sibelco dat een productielocatie heeft in Heerlen vertrekt in 2032. Er wordt tegelijkertijd nagedacht over mogelijkheden om het landschap te hervormen en herbestemmen. Zonder een uitspraak te doen over wat goed of slecht is, probeert Smits via zijn werk op een beeldende manier op te merken wat er gebeurd en hiermee ook vragen op te wekken. Zo zijn in de expositieruimte van Greylight Projects bijvoorbeeld het vlot ‘ZAND’ en het vlot ‘WEG’ ter plekke opgebouwd. Want, waar gaan ze heen? Refereren ze aan een apocalyptisch toekomstbeeld zoals in verhalen als De Ark Van Noach? Of geven ze juist een idee over het nut van een plaatselijk meer? Of is het vooral een oproep om nieuwsgierig te zijn naar de herkomst van alledaagse producten? Volgen we via Smits zijn expositie de weg van het zand, of is het zand al weg?
As long as it lasts - Zo lang het duurt / As long as it lasts Tijdelijke interventies 2020/2022 Het maken van dit werk begon in 2020. Met materialen uit bouwcontainers op straat bouwde ik deze werken. Tijdens het bouwen aan de tijdelijke sculpturen vroeg ik mij af; Wanneer is iets een bruikbaar materiaal om mee te bouwen? Wanneer is iets afval? Vaak stonden de objecten die ik maakte er maar even, ingestort door de wind, een mensenhand of beide, keerde het materiaal weer terug naar waar ik het vond. Nu bijna twee jaar later heb ik de werken, in een andere vorm terug gebracht naar de plek waar ik ze opgebouwd heb. Met een nieuwe selectie gevonden materialen, ook weer uit containers. Het heeft een grappige verwijzing naar die borden die neergezet worden wanneer ergens een nieuw bouwproject begint, met een foto van hoe iets eruit zal komen te zien. Op deze manier suggereert het een terugkeer naar waar het begon. Toen als stip op de horizon, voor nu iets om naar terug te kijken.
Assembly - During a residency at ZK/U Berlin (Centre for Arts and Urbanistics), a new work was developed that respond to the site of ZKU in its state of transformation. During his working period, Smits explored the (de)construction of the building, with an interest in tracing the journeys of the materials used. His research has taken him to discover origins ranging from Berlin and China to Ukraine. As well as to recognise the different techniques and materials used over time, from the building’s advent as a train station in 1890 to its more recent renovation in 2012. During this time, he became more interested in the act of investigation itself, dealing with questions that proved difficult to uncover. Assembly I recuperates and brings together disparate materials collected from ZKU, which represent each phase of the building's history. Such includes, amongst others, metal beams formerly constituting rail tracks; metal piping from beneath the former loading dock; wood from the former roof, re-used to reinforce concrete moulds; and commonplace plastic sheets, used to pour concrete in the fabrication of the new building. Here, Smits approaches artmaking as a thinking space, to explore, test, create, question, and play with materials and the distinct information and intelligence they introduce. The work is installed as a permanent installation on the façade of the building atop a metal beam used to support the roof of the building.
Assembly II - Assembly II, 2022 Video Installation Culminating from the artist’s residency at ZK/U Berlin (Centre for Arts and Urbanistics) were two new works responding to the site in its state of transformation. A film installation, Assembly II introduces questions around global labour practices, brought into conversation with the construction site of ZKU. In the process of making this work, for example, construction was halted as a result of shifting geopolitical relations. Material such as steel, that would ordinarily be sourced from Ukraine, was unable to make its journey to Berlin as a consequence of Russia’s invasion. This is one of many stories that can be told through the artist’s study of materials, processes, and site. Installed in and amongst the construction site, Smits created an environment for the film installation that utilized the objects and materials used for the construction. A piece of tarp was stretched across a metal fence to create a screen for the projected film. Beyond the film itself, flood lights were placed in various areas drawing parallels between the footage of the film with the material surroundings and status of the site itself. The film itself presents a collage of found footage collected by the artist over the past year, usually distributed as 15 second clips on social media. The clips come to overlap, and intertwine different geographies, modes of production, extraction, labour conditions, and techniques. Together, Assembly I and Assembly II express the inherent global-ness of the local, with the materials used at ZKU deriving from fabrication sites, construction processes, and labour forces across the world.
Assembly II - Culminating from the artist’s residency at ZK/U Berlin (Centre for Arts and Urbanistics) were two new works responding to the site in its state of transformation. A film installation, Assembly II introduces questions around global labour practices, brought into conversation with the construction site of ZKU. In the process of making this work, for example, construction was halted as a result of shifting geopolitical relations. Material such as steel, that would ordinarily be sourced from Ukraine, was unable to make its journey to Berlin as a consequence of Russia’s invasion. This is one of many stories that can be told through the artist’s study of materials, processes, and site. Installed in and amongst the construction site, Smits created an environment for the film installation that utilized the objects and materials used for the construction. A piece of tarp was stretched across a metal fence to create a screen for the projected film. Beyond the film itself, flood lights were placed in various areas drawing parallels between the footage of the film with the material surroundings and status of the site itself. The film itself presents a collage of found footage collected by the artist over the past year, usually distributed as 15 second clips on social media. The clips come to overlap, and intertwine different geographies, modes of production, extraction, labour conditions, and techniques.
Driftwood - Driftwood, 2022 Temporary installation, Framed photograph Luuk stayed in our bunker for two weeks in the beginning of February 2022. It was during a time of heavy storms that brought a lot of materials on to the beach. He went 'beachcombing' and researched two materials that derived from ships: driftwood and paraffin. He experimented and worked with both materials and we chose to work with the driftwood for the bunker art collection. He photographed the installation and framed the photograph himself in multiplex. Its is now on display in the bunker for all our guests to see. Making it the first artwork of a collection that will grow every year with each residency. Thanks to the work by Luuk we became even more aware of the man made type of materials that ends up in the sea on a daily basis. The Cocondo Artist in Residence is made possible bij de Erfgoedlijn Atlantikwall of the Provincie Zuid-Holland
Drive-by - During a six-week-long residency at SIGN Projectspace in Groningen, the Netherlands, the artist was invited to carry out a spatial intervention on the former sugar factory terrain in the city, where the residency was sited. With an interest in connecting the past, present, and possible futures of the terrain, the artist chose to locate his intervention on the road running around the land, connecting its various areas through usage and across time. The road connects, for instance, former water basins, as well as areas used for the release of residual water from the sugar production, which would be deposited, with present-day agricultural school, and a dog training field. Very often nature has to make way for humankind and its constructions. Another level can be added as well: After all, nature and its elements can also be seen as spatial disruptions for humans. What does the relationship between nature and humankind look like? What or who is a spatial disruption? Do the polystyrene blocks inherently form a contrast to the serene landscape, or are they more closely connected than one would initially assume? “I see it [the journey of the van] as a dance,” Luuk says while he gazes at the path in front of us: “a dance between nature and humankind.” The above text is an excerpt from a text written by Floor van den Heuvel, who has maintained a dialogue with the artist throughout the residency. Spatial Disruptions was organised by SIGN Projectspace, Groningen and funded by Gemeente Groningen, Mondriaan Fonds. Interviews and work-in-process can be viewed here: https://sign2.nl/events/spatial-disruptions/
From 119m below to 152m above - It was during a walk through the historic center of Maastricht that the artist came into contact with a wall of composited marlstone, a variety of rock that’s typical of the region. Photographing the wall marked the starting point of an investigation into the city, as carried out through the act of re-tracing; understanding the city through the development of one material’s history. Known as the Limburg marlstone, it was, for the most part, deposited during the Cretaceous geological era that lasted from around 66 to 145 million years ago. Today, the material resides underground in an expansive quarry network, where it is extracted for various uses throughout the city of Maastricht and region of Limburg. From 119m below to 152m above examines the coexistent make-up of the city’s urban and rural landscape through the lens of this material. It does so primarily through performative action, which is here documented and manifest as an installation comprising video and photography. This work was produced during the RURBAN Masterclass; Landscapes on the Move at the Jan van Eyck Academy in Maastricht. Thanks to Fer Rouwet, the Elisabeth Strouven Fund, Stichting Kanunnik Salden / Nieuwenhof, the Prins Bernhard Cultuurfonds, the Mondriaan Fonds, the municipality of Maastricht and the province of Limburg.
Subsonic Train - This work consists of a installation of aluminium objects and a sound installation by composer Yota Morimoto. The objects were made during a residency at Rucka in Cesis, Latvia, and focused specifically on the experience of a train cutting through the Latvian landscape. In Rucka, a small town of about 18.000 inhabitants, there is an unusual relationship between machine and nature. The smell of oil hangs in the air mixed in with the smells of flora and fauna surrounding overgrown tracks. The silence of the rural landscape loudens and intensifies the smallest of details that usually go by unnoticed, whose amplification stands to compete with any such man-made intervention. Attuning to the sound of the train within this landscape distinctly meters an experience of time passing and of orientation. The aluminum objects encompass an experience of this contrary relationship; beaten with a hammer over various tree stumps, the materiality and rhythm of the train comes to be embedded in close relationship of difference and harmony with the nature that surrounds it. Having collated an extensive library of recordings in Rucka, capturing an audible experience of the landscape, Smits embedded the objects with speakers inviting Morimoto to collaborate in realizing the artwork’s score. In response to this invitation, Morimoto created a programmed loop system where parts of the sound recordings of a conversation about the landscape are randomly ordered and played and recorded and played again. This residency project was funded by Mondriaan Fonds

madskills

Datum:
Locatie: Canadian Centre for Architecture
In samenwerking met: Canadian Centre for Architecture

In de tentoonstelling madskills bij het Canadian Centre for Architecture wordt verkend hoe bouwvakkers via sociale media hun werk vastleggen en delen. Met korte video's op platforms zoals Instagram en TikTok tonen ze trots, humor en vakmanschap, wat bijdraagt aan een bredere zichtbaarheid van de bouwsector. Als maker van de videoinstallatie combineer ik deze clips met historisch materiaal uit het CCA. De installatie onderzoekt hoe deze content de perceptie van arbeid in de bouw beïnvloedt...

https://www.cca.qc.ca/en/articles/95035/work-smart-not-hard

Summer of Art

Datum:
Locatie: BRUTUS
In samenwerking met: Brutus

Fellow at ZK/U Berlijn

Datum:
Locatie: ZK/U Berlijn

During a residency at ZK/U Berlin (Centre for Arts and Urbanistics) two new works were developed that respond to the site of ZKU in its state of transformation. During his working period, Smits explored the (de)construction of the building, with an interest in tracing the journeys of the materials used. His research has taken him to discover origins ranging from Berlin and China to Ukraine. As well as to recognise the different techniques and materials used over time, from the building’s advent

https://www.zku-berlin.org/fellows/628/

OPEN HAUS ZK/U: OPEN STUDIOS, PERFORMANCES, VIDEOS, INSTALLATIONS AND RESIDENT TALKS

Datum:

A multitude of spaces turned into places by its people - through actions, encounters and memories. A place of negotiations and in-betweens: From city spaces and public places, over playgrounds and construction sites, to neighborhoods and apartment blocks. Shaped by the diverse interests of the residents who will be presenting their work-in-progress, the practices vary from performance, intervention, and sound installation to multimedia.

https://www.zku-berlin.org/timeline/openhaus-may-2022/

Datum:
Locatie: Voormalige telefoonbunker
In samenwerking met: Cocondo

Luuk stayed in our bunker for two weeks in the beginning of February 2022. It was during a time of heavy storms that brought a lot of materials on to the beach. He went 'beachcombing' and researched two materials that derived from ships: driftwood and paraffin. He experimented and worked with both materials and we chose to work with the driftwood for the bunker art collection. He photographed the installation and framed the photograph himself in multiplex. Its is now on display in the bunker.

https://www.luuksmits.nl/works/driftwood

Spatial Interventions Suikerunie Groningen

Datum:
Locatie: Groningen
In samenwerking met: SIGN Groningen

Luuk Smits maakt een zeven meter hoge mobiele toren van reusachtige suikerklonten van piepschuim en rijdt daarmee door het postindustriële natuurgebied, dat helaas binnenkort plaats moet maken voor een nieuwbouwwijk. Zijn werk ‘Drive-by’ is als het ware een vooraankondiging van het binnendringen van bouwmaterialen die straks de natuur zullen overnemen. Een film van deze absurde actie is te zien, zo ook de toren zelf.

https://www.luuksmits.nl/works/drive-by

Concentrated Daydreaming

Datum:
Locatie: Het Wilde Weten

Over a period of four months, I undertook a self-initiated artistic research project focused on ‘concentrated daydreaming’. Daydreaming for me is understood as taming the brain to be able to wonder again, the concentration lies in the ambiguity that it was meant to be a project. I explored daydreaming through the physical act of walking. In this case, navigating the urban fabric of Rotterdam.

https://www.luuksmits.nl/works/concentrated-daydreaming

Residency Rucka Latvia

Datum:
Locatie: Cesis

In Rucka, a small town of about 18.000 inhabitants, there is an unusual relationship between machine and nature. The smell of oil hangs in the air mixed with the smells of flora and fauna surrounding overgrown tracks. The silence of the rural landscape loudens and intensifies the smallest of details that usually go by unnoticed. Attuning to the sound of the train within this landscape causes a divergent experience of time passing and one of enstranged orientation.

https://www.luuksmits.nl/works/subsonic-train

EKWC

Datum:
In samenwerking met: EKWC, CBK Rotterdam

I began to play with the rather delicate and breakable material which is ceramics to undermine the assumed solidity and reliability of the cables and pipes as a central component of our urban infrastructures. By installing these breakable objects on fragile pedestals or hanging them in space I wished to underscore their autonomous and clumsy appearance as well as their bold colors when not in function.

https://www.luuksmits.nl/works/testslot
Deze kunstenaar heeft nog geen toekenningen.