Het is voor mij interessant bezig te zijn met hoe wij als mens onze omgeving beïnvloeden. Direct en indirect. Hoe mijn kijk op iets, hetgeen zelf verandert. Hierin probeer ik ook ‘de werkelijkheid’ van een andere hoek te bekijken en in twijfel te trekken. De waarneming is waar voor mij poëzie ontstaat, niet alleen bij het werk maar ook binnen onze realiteit. Ik hoop in die zin iets mee te geven aan iemand die met mijn werk in aanraking komt. Een nieuwsgierigheid naar onze omgeving en gevoeligheid naar de gelaagdheid waarin alles zich bevindt. Om zo verder te kijken dan de oppervlakte.
Borehole 1 (2024) - Samenwerking met Clémentine Schmidt
"Sometimes, as if seperate from the world, time lingers.
We wonder if, like the stars, we can only see more vividly what has imploded, disintegrated, disappeared.
Some people read through the layers.
Perhaps a tale;
recounting all those lives that have dug into the ground, sometimes to hide the things they hoped to find.
All those lives that others rediscover later and struggle to understand.
We dig everywhere, but what do we hide? What would the earth find if it were to dig for us? Perhaps also a dark, sinuous heap
beneath layers of time traveled, felt and lived."
LED Wormhole (2023) - Een universum van LED’s, starend naar de wereld. Niet langer een anoniem venster. Wit bestaat niet, en zwart is afwezigheid.
Mnemonic Shores (2023) - Samenwerking met Clémentine Schmidt,
“In the mist in which existence lies, memories crystalize from past moments lived. Might be altered, might become in part fiction, but no less real.
A moment that goes beyond the perceptible reality.
As if the encoding of light and sound by the mind has warped into a fluid form of existence. A static state of constant movement.”
To Water Is to Be (2023) - Water neemt contrasterende verschijningsvormen aan. Het straalt zowel kracht uit als kwetsbaarheid, vijandigheid en leven. Binnen de glazen wanden vervormt water zich en toont het zijn dynamische karakter.
Waar het water bijna een soort toneelstuk opvoert, vormend naar zijn gevangenschap, komt ook een satirische kant naar boven. De bizarre menselijke wil om het natuurlijke te vormen en de tegenstrijdigheid die hierbij ontstaat.
The Eye Said to the Screen, What the Screen Said to the Eye (2022) - Foto Serie van 5 foto's.
Een camera ziet een wit scherm, ziet een patroon van moiré. Deze afbeelding, genomen door de camera, wordt herhaaldelijk getoond op het scherm en opnieuw gefotografeerd. Bepaald door werking van deze digitale apparaten, verschijnen deze afbeeldingen. De taal van camerasensor en scherm in een stilstaand beeld. Dialoog van twee vormen van technologie.
RGB Phantasy (2021) - “Ik diende jou. Ik diende het beeld, de data. Ik was hetgeen dat doorgeeft, niet hetgeen dat is.”
Hoe verhoudt het scherm zich tot ons? Welk gesprek voeren we ermee? Hoe manifesteert het zijn bestaan?
LCD Gateway (2020) - Licht, de taal van het scherm, neemt vorm aan door te schijnen door de vloeibare kristallen van het LCD scherm eronder. Het scherm spreekt enkel in abstractie. Ontnomen van zijn menselijke doel, nu zelf sprekend.
Waterwerk (2020) - Een interactie tussen een gecontroleerd systeem, het kunstmatige, en de dynamische beweging van water, het organische. De compositie wordt gecreëerd door menselijke controle. Chaos is geprogrammeerd. Toch gedraagt water zich zoals het zich gedraagt. Ondanks de digitale controle behoudt het water een vorm van vrijheid.
Mirages of the Young Mourner (2022) - Geluid voor ‘Mirages of the Young Mourner’, een korte film van Clementine Schmidt waarin de historische rol van de professionele rouwer verweven is met onze moderne digitale realiteit.
NOT2INFORM (2020) - Abstractie van een Instagram-feed. Protest van het scherm: “Not to inform!”
