Art Office

Kan het pretpark van Coney Island een inspiratiebron zijn geweest voor het schilderij ‘Rythme, Joie de Vivre’ van Robert Delaunay? En de Foxtrot-dans voor Piet Mondriaans ‘Equilibrium’ uit 1921? Hoe beïnvloedde de strand- en openluchtcultuur van de jaren 1920 de kunstenaars van die tijd? Deze en meer vragen stelde Priscila Fernandes in een O&O-onderzoeksplan naar de mogelijke invloeden van vrijetijdscultuur op de abstracte schilderkunst. Een speculatieve kunstgeschiedenis noemt ze het zelf, die ze verder wilde uitdiepen en waarvoor ze op basis van haar bevindingen een chronologie en een essay wilde maken.

Fernandes’ praktijk is geworteld in een onderzoek naar onderwijs, spel en de dialectiek van werk en vrije tijd. Ze studeerde in Dublin en aan het Piet Zwart Instituut in Rotterdam, exposeerde in TENT en was resident bij Künstlerhaus Bethanien in Berlijn, IAPSIS Stockholm en in het Irish Museum of Modern Art, Dublin. Ze is geïnteresseerd in hoe arbeid en efficiëntie onze wereld definiëren en in de vrijetijdsindustrie die vorige eeuw opkwam als onderdeel van datzelfde werkende bestaan. Attributen daarvan zoals de hangmat of rolschaatsen verwerkte ze al in haar schilderijen en nu wilde ze die relatie tussen vrijetijdsindustrie en kunst nader onderzoeken, als tegenhanger tegen het heersende idee dat arbeidsontwikkelingen (industriële revolutie, fordisme, post-fordisme) onze cultuur en maatschappij hebben bepaald. Daaruit komt ook dit plan voort, een spitsvondig onderwerp met originele en eigen invalshoeken aldus de O&O-commissie, die waardering heeft voor de intelligente benadering van de kunstenaar binnen het werkveld.

Fernandes’ onderzoek startte met theoretische verdieping zoals gepland, alleen besloot ze als eindresultaat tot een ander medium dat er beter bij past: een televisieprogramma. Het geplande essay bewerkte ze daarom tot vier tv-scripts, waarin ze vrijetijdsactiviteiten aan kunstwerken koppelt. In de eerste aflevering NEVER TOUCH THE GROUND scheert ze langs tal van openbare kunstwerken, organiseert wedstrijden tussen kunstwerken, maakt tekeningen maakt in een achtbaan. De aflevering werd geproduceerd en tentoongesteld in museum MAAT in Lissabon, en werd opgenomen in haar solotentoonstelling LEISURE SCHOOL in CIAJG in Guimarães, te zien tot april 2022. Ook kon ze een deel van het onderzoek presenteren bij het Tamayo Museum in Mexico Stad. “Ik heb het gevoel dat ik een manier van werken ben tegengekomen die zeer inspirerend is en die mij in de komende tijd zeer bezig zal houden.” Met steun van Stichting Droom en Daad en Fundação Gulbenkian realiseerde ze de tweede aflevering MAKE IT BOUNCE, van 15 januari tot 19 februari 2022 te zien in Sismógrafo, Porto en daarna in Rotterdam. Bij Sismógrafo drukt ze een publicatie met het volledige onderzoek van The Waterslide of Abstract Art.