André Dekker/ Observatorium

artistiek onderzoek - omgeving - installatie - publieke ruimte - sculptuur

Andre Dekker is beeldend kunstenaar en auteur van kunst in de openbare ruimte. Hij is oprichter van Observatorium (1997, Rotterdam), een maatschap van de kunstenaars Geert van de Camp, Andre Dekker, Ruud Reutelingsperger en Lieven Poutsma. Middels iconische architecturale kunstwerken en participatieprocessen verlenen zij nieuwe betekenissen en passend gebruik aan pleinen, parken, industrieterreinen of stadswildernissen in transformatie.
Het publieke kunstwerk is een gastvrij oord dat de verbeelding stimuleert, reflectie op de omgeving biedt en een bouwsteen voor gemeenschappelijkheid vormt. De symbolische werking gaat hand in hand met onvoorgeschreven gebruik van het beeld of de plek, waar gelegenheid tot afzondering en reflectie geboden wordt om de blik op de wereld om ons heen te scherpen. Het oeuvre kenmerkt zich door de paradoxen van poëtisch/robuust en iconisch/gastvrij; altijd ingebed in stedelijke of landschappelijke gebiedsontwikkeling en in partnerschap met overheden en particulieren die er het zeggen hebben.


Terp fande Takomst - Het dorp Blije in Friesland verloor door de continue ophoging van de zeedijk het contact met de Waddenzee, de oorsprong van hun leven aan de kust. Observatorium verkreeg de opdracht om een terp in de buitendijkse kwelders aan te leggen, ter markering van een zeer bijzonder natuurgebied en als bestemming van kwelderwandelingen.
PÉAGE SAUVAGE - Ter markering van een ontoegankelijk natuurgebied midden in de stad Nantes werden een tolpoort en een sectie snelweg in hout gebouwd die ruimte bieden aan natuurobservatie, ontmoeting en voorstellingen. De eikenhouten sculptuur herinnert aan de mislukte pogingen om hier een snelweg aan te leggen, die zo lang duurden dat er een natuurgebied van de eerwte orde ontstond: un accident glorieux.
GROOT MUSEUMPARK - Een gebroken asfaltcirkel en een vuurceremonie van Yasser Ballermans maakt deel uit van twee installaties, die het voorstel om het Rotterdamse Museumpark uit te breiden verbeelden, opdat de musea niet het park omgeven maar erin komen te liggen. Landschapsarchitectonische uitwerking door DE URBANISTEN.
NOMANSLANDING - Een drijvend theater dat op het water tijdens de voorstelling opende en sloot, in samenwerking met de kunstenaars Backen, Helyer, Eatough en Turpin, ter gelegenheid van de herdenking van het einde van de eerste wereldoorlog in Sydney, Duisburg en Glasgow. Het publiek ging van de ene naar de andere oever en hoorde in de fluisterkoepel halverwege een geluidscollage en een klaaglied van de hand van zangeres Cora Schmeiser.
WARTEN AUF DEN FLUSS - Een mobiele zigzag-brug voor overnachting, ontmoeting en kunstprogramma, die zes jaar lang door het dal van de afvalwaterrivier de Emscher reisde om de aandacht op de achterkant van het Ruhrgebied te vestigen en vormen van coëxistentie tussen vervuiling, natuur en mens te vinden.
DWARSLIGGER VAN AALST - Een drijvend ponton met een opbouw sn houten balken die samen het woord DWARSLIGGER vormen. Het fungeert als een mobiele brug, die in de hele stad oevers kan verbinden. De brug werd ingewijd tijdens een tweeweeks evenement, waarbij expositie, muziek, sport, ontmoeting, lezing en varen op het programma stonden.
THE REASON I JUMP - Naoki is een autistische jongen zonder spraakvermogen en auteur van het boek The Reason I Jump. Regisseur Graham Eatough bewerkte en regisseerde het tot een theaterstuk, Observatorium creëerde een doolhof in ene stadspark, waarin het publiek van scène naar scène wandelde. Een productie van National Theatre of Scotland.
WANDELGANG - Architectonische sculptuur als voorstel om een stadspoort te bouwen op de plaats waar para de boulevard van de socialistische stedenbouw abrupt tot een einde, dee uitmakend vanGEGENWARTEN/PRESENCES, een tentoonstelling van 20 internationale kunstenaars in de binnenstad van Chemnitz
ZANDPOORT - Een pergola aan de groene oever van het Wilhelminakanaal spiegelt in vorm en kleur de twee majestueuze kranen van de containerterminal aan de overkant, die aan Japanse poorten, genaamd torii, doen denken. De pergola overhuift de fietssnelweg en nodigt uit tot rust en observatie tussen woonwijk, industrie, ecologische zones, automobilteit en watertransport.