Art Office

Kari Robertson bestudeert de Rotterdamse bodem en wat die ons kan leren over geschiedenis, over leven en dood, over gif en landbouwpraktijken – kortom, over de samenleving die op deze bodem is gebouwd. Ze ziet de bodem van de stad als een levend materiaal dat voortdurend wordt betwist en uitgebaggerd, zowel letterlijk als figuurlijk. Zo spreekt de bodem van de haven van gewelddadige geschiedenissen toen koloniale handelaren enorme hoeveelheden grond uit de koloniën gebruikten om hun schepen in balans te houden. Ook de fysieke bodem van Rotterdam is giftig: op sommige plekken vergiftigd door uitspoeling van petrochemische stoffen zoals benzeen, op andere plekken door zware metalen. Door middel van onderzoeken, lezingen, collectieve studiesessies en samenwerkingsverbanden verdiept Robertson zich in dit complexe onderwerp. Het onderzoek zal resulteren in onder meer een film, geur(en) en een serie microbiële zelfportretten in petrischaaltjes, die allemaal verschuivingen in het begrip van onze relaties met de bodem tot uitdrukking brengen.

Toxic ground and the social body; Soil as memory, metaphor and metabolism bouwt voort op eerder werk van Robertson, waarvoor ze kijkt naar alternatieven voor ogenschijnlijke tegenstellingen die zijn ontstaan in de moderne tijd, waaronder de scheiding tussen natuur en cultuur. De adviescommissie is onder de indruk van het degelijke vooronderzoek van de kunstenaar en de beoogde samenwerking met studenten, zodat het project als een uitbreidende vlek zijn weerslag kan vinden. Ook worden er interessante verbanden gelegd tussen kunst en wetenschap, wat mooie inzichten zal geven.